Astrid's POV
"Mom. I don't to marry that guy!" umiiyak na sigaw ko
"I know baby, i know. Im sorry wala akong magawa. It's your father's command and i couldnt do anything" sabi niya habang hinahaplos haplos ang buhok ko para kumalma. Mukhang maiiyak na siya kaya bago ko pa makita yung mga luha niya ay niyakap niya ako na
Nang kumalma ako ay may may ideyang pumasok sa isip ko
Kumalas ako sa pagkakayakap ni mom at hinarap siya. "Help me run away mom"
"No Astrid!" I won't allow you"
"Mom please. Help me. Youre the only person I know that could help me." pagmamakaawa ko sa kanya
Kitang kita ko sa mata niya ang pagaalinlangan sa huli ay pumayag rin
"Your my only daugther. God knows how much I love you. I want you to be happy. I'm going to help you no matter what my princess" sa sinabi ni mom na yun ay niyakap ko siya
I love you too mom
Kumalas si mom sa pagkakayakap namin tsaka ako hinarap "Pero i have one condition"
"What is it?" tanong ko
"Sa Pilipinas ka magtatago" she said
"But mom! Alam ko ang magsalita ng tagalog pero alam mo na hindi pa ako nakakapunta doon" reklamo ko
"May matitirahan ka doon. Yung bahay na dream house ko noon para sa amin ng dad mo pero mas gusto niya mansion kaya itinuloy ko itong ipinagawa pero inilihim ko sa iyong dad " sabi niya
"Ok" sumusukong sabi ko
