2.Bölüm

156 15 4
                                    

Hadi ama gerçekten mi nasıl dövdüğüm çocukla aynı sınıftaydım.Aslında pek dövmüş sayılmam. Egomu tatmin etmeye çalışıyordum.

Sınıfa girdikden sonra gözleri kısa süre de beni buldu . Kötü bakıyordu rengini tam olarak anlayamadıgım en güzel tonu geceyi kıskandıracak kadar karanlıktı . Varlığını unuttuğum hocaya silkelenerek döndüm. Hoca " Duman beyimiz uzun süren tatilde bile hiç değişmemiş " dedi . Demek ismi Duman'mış. O irislerinin huzurlu rengi , dolgun hafif pembe ama yinede ben buradayım diyen cinstendi yani tamda ona yakısak bır isim . Bu adam gerçekten sönmeye yüz tutmuş bir ateşin dumanı gibiydi , boğazını yakıp gözünün önünü siyahlara çevirecek bir Duman. Duman hocanın dediğini hiç takmadan bizim yanımızdakı boş olan sıraya oturdu. Hoca "Sen devam et " diyince başlamak zorunda kaldım . Şuan sebepsizce utanmaya basladım. Az önce böye hissetmemiştim o geldikden sonra oldu bunlar . Bakışların hepsi bana dönmüş şekilde anlatmamı bekliyorlardı ki içinde Dumanında bana baktıgını hıssedıyordum .

"Ben Arsen Çelik buraya İzmir'den geldim . Gelmemin sebebi babam polis olduğu için tayini buraya düştü . Bu kadar " dedim ve sıcak bir tebessümle yerime oturdum . Kafamı Merve'ye çevirdiğmde Dumanla göz geldik . Çok soğuk bakıyordu . Önüme döndüm ve hocayı dinlemeye başladım. "Kendimi tanıtıyım yeni gelenler için ben Can Demir sizin bu sene edebiyat derslerinize gireceğim. Serbestsiniz" . Bu hocayı şimdiden çok sevdim be . Bizde bu süreyi Merveyle kaynaşmak için kullandık. Mervenin birde abisi varmış abisi ile arasında pek yaş yoktu aslında abisi 19 yaşında kaslı, esmer, hafif sakallı biriydi çünkü fotografını gösterdi ve kesinlikle her kızın çok kolay aşık olacagı bir tipdi . Çok fazla sürmeden zil çaldı.

Kafam sıranın üstünde oldugu için ilk olarak bir çift siyah bot gördüm. Kafamı kaldırdıgım da gözlerinin rengini anlayamadıgım kişiyle karşılaştım. Bana bakan gözlerinde ne hissettigini anlamaya calıstım ama soğuk yüzünden hiçbirşey anlamadım doğal olarak . Duman karşımdaki sıraya ters bir sekilde oturup bana döndü. Sol elini havaya kaldırdığında ne yapacagını merakla bekledim . Eliyle önüme düşen saçımı kulağımın arkasına ittiğinde elinin soğukluğuyla irkilip geri çekildim."Ne yapmaya çalışıyorsun " diye sordum . Sesim ürkekçe çıktığı için dudağı hafifce yukarı dogru kıvrıldı . Ben hala cevap bekliyordum . Ve sonunda eşsiz sesi duyuldu.

"Bugün yaptıkların çok cesurcaydı. Kime tokat attığını biliyormusun" dedi ve yavaşça kulağıma eğildi . "Yeni arkadaşına söyle beni sana anlatsın bende o sırada sana vereceğim cezayı düşüneyim ."dedi. Yavaşça kalktı ve bana döndü göz kırptı ve arkasında yeni fark ettigim iki kişiyle kendinden emin sert ve cool bir şekilde kapıdan çıktı. Merve'nin beni cimciklemesiyle ona döndüm . "Kızım siz Dumanla tanışıyor musunuz " sabah olanları yeni arkadaşıma anlatalım pek önemli birşey değildi zaten muhtemelen belaya bulaşmıştım . Umrumda degil şaka be acaba başıma neler gelicek . "Sabah Dumana tokat atmış olabilirim " "Ne yaptın ne yaptın sen ? " tam ama kısa bir şekilde anlatıyım . "Sabah okulun içine girerken çarpıştık hiç bisey demededen arkasına dönüp gidiyodu bende özür dilesene gibisinden şeyler söyledim oda benim kolumu tuttu canım acımıştı . Bana sakar oldugumu ima etmeye çalıştı bende indirdim beş kardeşi " Merve agzı O şeklini almış beni dinliyordu . "Kızım sen ne işlere bulastın " dedi elini allına vurarak .

OKULUN BELASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin