Bizim Sırrımız

8.Bölüm-O mesaj

Gönderen: xxxxxxx    

Mesaj: Madem annem hakkında ilginç anılarımı duymak istiyorsun. Yarın kahvaltıya gel. Bunu şikayetini geri almanın karşılığında teşekkürüm olarak gör.

8.BÖLÜM

 Ne? Mesajı tekrar tekrar okudum. Bu gerçek olamaz! Bu mesajı bana ancak Justin atmış olabilir. Hala gözlerime inanamıyordum, bana yapmadığı kalmayan herif şimdi hayatımı kurtaracak. Eğer onunla konuşursam hayatına sızdım demek olur eğer onun hayatına sızarsan babasının kine de sızarım.  Bu iş harika olacak. Mutluluktan ağlayacak seviyeye gelmiştim. Mesajı tekrar sesli bir şekilde okudum.

  “Madem annem hakkında ilginç anılarımı duymak istiyorsun. Yarın kahvaltıya gel. Bunu şikayetini geri almanın karşılığında teşekkürüm olarak gör. “ Harika! Tanrım teşekkür ederim! E o zaman artık plan yapmalıyım.

  Yarın sabah evine gittiğimde annesi hakkında soracağım soruları belirledikten sonra. Ona kendimi nasıl tanıtacağım kısmına geçtim. Önce her şeyi ezberlemeliydim.

   Adım Lavinia Asaf. Bir İngiliz asıllıyım. Mesleğim doktorluk. Babam mühendis annem psikiyatrist. Zaten Pattie ile de annem sayesinde tanışıyorum. Annem ve babam geçen yıl trafik kazasında öldü. Ben tek başıma kaldım. Pattie bana annemden kalan bir hediye gibiydi, hatta yeri geldiğinde anne bile derdim. Bu zamana kadar sizle neden karşılaşmadık bilmiyorum. Ama ismini çok duymuştum.

Başka ne diyebilirim ki? Bence bu yeterli. Saat 12’i geçmişti eğer şimdi uyumazsam sabah kalkmam gerçi saat vermemiş. İstediğim zaman giderim. Kafamı yastığa dayamamla beynimde soru işaretleri yanmaya başladı. Hızla yataktan kalktım. Bu çocuk benim numara mı nereden buldu? Ajansta sadece Burak’ta var benim numaram. Ajans dışında da annemde. Nasıl buldu? Peki ya neden bir anda böyle döndü? Ne oldu? Tanrım ne kadar aptalım! Hemen inandım! Aptalın tekiyim, az kalsın oyuna gelecektim. Benden şüphelenen bir insan beni evine neden çağırır? Öldürmeye mi?

---sabah---

Gitsem mi? Gitmesem mi? Gitsem mi? Gitmesem mi? Sabahtan beri tek düşündüğüm bu. Gitsem mi? Gitmesem mi? Hala bir karar veremedim. Ne yapmalıyım? Benim için doğru olan yol ne? O adamdan korkuyorum evet o adam dan korkuyorum. Yapacaklarından korkuyorum. Beni bir kere zaten öldürmeye teşebbüs etmedi mi? Hala ne istiyorum! Gitmeyeceğim, kesinlikle gitmemeliyim! Ama bu benim son şansım olabilir. Ailem? Rika? Gitmeliyim. Of lanet olsun! Ne yapmalıyım.

   Gideceğim. Evet gideceğim. Ölmek umurumda değil! Üstüme düşeni yapmalıyım!

  Üstüme oldukça sade siyah bir t-shirt ile altına kot pantolon giyindim. Üstüme son olarak siyah bir ceketle işi bitirdim. Evden yine sessizce çıktım. Saat daha 8’di ve annemler asla 8 de kalmazlar.

        Arabayı evinin önünde bir yere park ettikten sonra, çantamı ve telefonumu elime alıp arabadan indim. Bahçe kapısını hafifçe ittirip, içeri girdim. Etrafa tekrar bir bakındım. Her şey normal gibiydi. Gerçi dışarıda ne bekliyorsam, bir idam ağacı filan… Saçmalamayı kestikten sonra kapının önüne doğru ilerledim. Zile basmadan önce son kez bu temiz havayı içime çekecekmiş gibi bir nefes aldım. Daha sonra zile basmamla ayak sesleri gelmeye başladı. Korkum yine ön plana çıktı. Kalbim hızlandı. Geri gitmemek için ayaklarımı zor tutuyordum. Ve sonunda ayak sesleri kesilip, kapı açıldı.