PRETERNATURAL SCHOOL

Chapter 1-Terrifying Nightmare

As I was walking through the hallway,everything went wrong.The lights were flashing black and white as I made a step to find the exit.

I really don't know why I'm here.Its just..Its just I don't know what really happened.

Nang dumating ako dito ganito na ang nadatnan ko.Isang eskwelang magulo,walang katao-katao at nakakatakot.Nakikita sa paligid ang nagkakalat na mga gamit at nagsisiliparang papel na puti dala ng hangin.

The feeling is eerie.

Para bang ako lang ang natira. Ni kaluskos ay wala akong marinig.

Tahimik.

Sobrang tahimik ng paligid.

Tanging simoy ng hangin na nagdadala ng kakaibang ginaw sa katawan lang ang nangingibabaw sa madilim na lugar na ito.

I felt scared here alone.My heart races as if I'm having a heart attack.Di ko alam ang gagawin ko.

Tiningnan ko ang buong katawan ko.

Nakasuot ako ng uniporme na may extra hood at kapares na skirt.

At sa kaliwang kamay ko hawak ko ang....... isang kutsilyong may dugo?

It was pure as hell...

Wha-what is this...

Lumaki ang mata ko napatingin dito saka nanginig bumitaw sa pagkakahawak nito.

Klang

Pagtama nito sa sementong sahig.

Why do I have it in my hand? What am I doing? What's going on?

Napaluhod ako kasabay non ang pagsakit ng ulo ko.Namilipit ko itong hawak sa sobrang sakit.Pakiramdam ko ay nawawala na ako sa sarili ko habang humihingi ng tulong.

"So-someone..p..-please help me"I repeatedly said holding my tears from falling both side my cheeks.

A-ang sakit-sakit n-ng ulo ko..

"AHHHHHHH!!!!!!"

Namimilipit kong sigaw.

Parang may kung anong uri ng malaking insekto sa ulo ko na di mapakali. At gusto kong pilitin alisin... gusto kong lubayan ako..

I stayed there for too long holding my head.

Nanginig ako sa takot ng maramdaman kong may papalapit na sunud-sunuran na yabag ng paa mula sa kalayuan.

Hindi ko nagawang kumilos at tanging mata ko lang ang gumagalaw para maglibot sa paligid.Kasabay non ang pamumuo ng pawis ko sa katawan dulot ng tensiyon.

Ngunit tumigil din ang yabag na iyon. Kumilos ako at pinagpatuloy na iginala ng mata ko sa paligid at napatigil ako.....

tugdug

Sa dulo ng hallway kitang-kita ko ang babaeng nakatayo suot-suot ang mahaba at puti niyang kimono. 

Nabalutan ako ng takot ng makitang unti-unti siyang lumakad patungo sa aking daanan.

tugdug

Bawat hakbang niya ay nagdadala ng kilabot sa katawan.Hindi ko magawang kumilos.

Dun ko lang napansin ang dala niyang mahabang latigo.

"Si-sino ka?!" sigaw ko dito ngunit wala akong nakuhang sagot.

Ngumisi lamang siya at bahagyang itinagilid ang ulo na mas lalong nagpakaba sa akin.

Nagsimulang magsitulo ang pawis ko sa noo.

At dahil kailangan kong makaligtas sinubukan ko buhatin ang sarili para makaalis ng lugar ngunit hindi naging madali.

Sa bawat paghakbang papalapit  ay napapagapang ako paatras.Ito lang ang natitirang lakas ko ng loob bilang paraan ko mawala ang mahirap na takot.

"Huwag kang lumapit!" naiiyak kong sigaw. "Huwag mo akong lapitan!"

Ngunit patuloy pa rin siya sa ginagawa niya at biglang tumakbo sa akin habang iniangat ang hawak nitong latigo.

"Sa wakas nakita na rin kita BWAHAHAHA!!!!"

Agad kong naiangat ang dalawang braso ko pagsangga sa latigo niya

"AHHHHHH!!!!"