"Please!! Please!! Don't leave me again!! I beg you!!" I said while my tears are dropping.
"I don't want to be with you anymore. So please leave!!" He said in an angry voice.
"Please!! Just give me a chance please!!" I beg him once again but....
"Please Ryeth, leave me!! Ayaw ko ng makita 'yang pagmumukha mo, ayaw ko ng marining 'yang boses mo, ayaw ko ng maalala ang kahit na anong may kinalamab sayo kaya....Please, RYETH EURYDICE REYES, please leave me alone." He said in a pleading voice.
Wala akong nagawa kundi umalis sa silid na iyon habang patuloy pa rin na tumutulo ang mga luha sa aking mata. Nakita ko ang babaeng dahilan kung bakit ako nasasaktan at umiiyak ngayon. And I feel pity for myself so just hid behind the wall.
Nilagpasan niya ako. Alam kong hindi niya ako nakita. Noong hindi na siya matanaw ng mga mata ko ay naglakad ako papalayo sa entrada ng ospital at doon ako nakakita ng puno na tinatapatan ng buwan.
Humiga ako at ipinikit ang aking mata na patukloy pa rin sa pag -iyak.
"I want this feeling s to be gone please." At pagkatapos niyon ay tuluyan ng pumikit ang aking mga mata.
YOU ARE READING
Useless
Teen FictionIn this world full of imagination,can you be my creation? In this life that is full of addiction, can you be my prescription? In our life there are so many things we wanna change but we can't. I am Ryeth Eurydice Reyes and I am USELESS until I met t...
