Buurtpolitie One Shots

Koffie [Kineke]

- Tineke P.O.V. -

Het werk zat erop voor vandaag, maar ik had geen zin om al naar huis te gaan. Alhoewel het deugd zou doen om propere kleren aan te doen - aangezien Koen en ik net nog tien minuten lang achter een overvaller haddenn moeten lopen - had ik besloten om nog niet meteen naar huis te gaan en eerst nog een koffie te drinken.

Ik zocht in de witte kasten van het kleine keukentje naar een tas, maar tot mijn verbazing waren alle kopjes vanop de eerste plank op. Ik ging op mijn tippen staan om er een van de tweede plank te nemen, maar ik was tot mijn grote ergernis te klein.

"Hulp nodig?", hoorde ik iemand grinniken achter mij, waardoor ik schrok. Toen ik de stem van Koen herkende, kalmeerde ik automatisch.

Ik draaide mij om, maar schrok weer toen hij dichter bij mij stond dan ik verwachtte. Hij keek me geamuseerd aan, maar ik was te druk bezig met hem aan te kijken om het te merken.

"Bevalt het zicht je?", zei hij plagerig. Ik voelde me betrapt en keek recht in zijn helderblauwe ogen, waardoor mijn adem stokte. Het gebeurde niet vaak dat ik ze van zo dichtbij kon bestuderen, dus genoot ik maar van het moment.

Het volgende moment leunde hij naar me toe en voor een seconde dacht ik dat hij me ging kussen, tot ik me realiseerde dat hij gewoon een tas uit de kast nam. Door de actie was mijn hart twee keer zo hard beginnen kloppen, ik was bang dat hij het zou horen.

Ik betrapte mezelf erop dat ik nog steeds naar hem staarde en tot mijn verbazing hij ook naar mij. Ik voelde een heel nest van vlinders opfladderen in mijn buik, maar deed zo goed mogelijk mijn best om niets te laten merken.

Ja, al jaren ben ik, Tineke Schilebeeckx, verliefd op mijn collega en tevens beste vriend, Koen Baetens. Maar er was geen enkele kans dat hij hetzelfde voelde voor mij. Voor elke vrouw die hij tegen kwam, viel hij. Elke vrouw had hij proberen te versieren in mijn bijzijn en ik moet toegeven - dat deed pijn, want in die jaren had hij geen enkele keer interesse getoond in mij, of toch niet op de manier waarop ik wilde.

Ik kon zijn lichaamswarmte voelen, zo dicht stond hij bij mij. Mijn ademhaling ging ook steeds sneller, ik was bang dat hij het zou merken, dus wende ik mijn blik af, maar het hielp niet.

Hij zette tot mijn grote spijt een stap achteruit en begaf zich naar het koffiezetapparaat. Ik kon niet omschrijven wat er zonet gebeurd was, maar er was iets. Er hing een rare sfeer tussen ons, maar verbazend genoeg vond ik het op dat moment niet ongemakkelijk. En ik had niet het gevoel dat hij dat ook niet vond.

Ik wilde iets zeggen om de spanning in de ruimte te breken, maar ik kon niks bedenken, dus bleef het stil, elk in onze eigen gedachten. Het gepruttel van de koffie die doorgelopen was bracht me weer terug naar de realiteit.

"Alsjeblieft", glimlachte Koen terwijl hij me de tas overhandigde. Terwijl ik hem overnam, raakten onze vingers elkaar aan. Ik liet de hete vloeistof bijna vallen van de shock en voelde hoe mijn wangen zich langzaam roodkleurden. Ik keek snel naar de grond in de hoop dat hij het niet zo merken.

Ik nam voorzichtig een slok en moest toegeven dat de koffie behoorlijk lekker was, iets wat ik niet gewoon was van Koen.

"Sinds wanneer kan jij zo goed koffiezetten?", lachte ik, nog steeds onder de indruk. Ik zag dat hij glimlachte - cute! - maar daarna snel weer een serieus gezicht opzette. Terwijl sprong ik zachtjes op het aanrecht, zodat ik een beetje hoger zat.

Toen ik merkte dat hij zich weer heel dicht bij mij bevond - zelfs dichter dan eerst - voelde ik mijn hart weer sneller gaan.

Koen bracht zijn mond naar mijn oor en fluisterde: "Er zijn nog veel andere dingen die ik goed kan waar jij nog niks van weet." En hij knipoogde erachter. Ik verslikte me bijna in mijn koffie, wat bedoelde hij daar in hemelsnaam mee? Hij grinnikte om mijn reactie.

Ik keek weer op en opnieuw verdronk ik in zijn hemelsblauwe ogen. Hij keek me recht in mijn ogen aan, tot ik zijn blik langzaam zag afdwalen naar mijn lippen. Hij leunde zachtjes naar mij toe terwijl er duizenden gedachten mijn hoofd rondgingen.

Toen onze lippen nog maar een paar centimeters van elkaar verwijderd waren, keek hij nog een keer op naar mijn ogen voordat hij zijn lippen op de mijne drukte. Zijn linkerhand had hij op mijn heup gelegd, terwijl hij met zijn rechterduim mijn wang streelde. Ik had mijn handen in zijn nek gelegd.

Onze lippen bewogen perfect in synchroon met elkaar, alsof ze voor elkaar waren gemaakt. Ik voelde hoe zijn tong zachtjes mijn onderlip likte, dat was voor mij het teken om mijn mond te openen.

Nu was het enkel nog hij en ik, het kon me niet schelen dat we nog op kantoor waren en dat eender wie zou binnenkomen ons zou zien - ik wilde alleen nog maar Koen.

Happend naar adem keken we elkaar aan. Onze voorhoofden stonden nog steeds tegen elkaar, onze lippen maar een paar centimeters van elkaar af. Ik zag hoe hij glimlachte en betrapte mezelf erop dat ik ook een brede lach op mijn gezicht had.

Ik verlangde al zo lang naar dit moment en het was beter dan ik me ooit had kunnen inbeelden.

"Je hebt geen idee hoelang ik dat al wilde doen", hoorde ik hem - nog steeds buiten adem - fluisteren op een sexy toon. Als antwoord drukte ik mijn lippen nogmaals op die van hem.

"Ik hou van je, Koen", zei ik daarna, "en al heel lang." Hij begon te glimlachen op een manier zoals alleen hij dat kan, een van de schattigste taferelen die ik ooit gezien had. "Ik ook van jou Tineke. En heel veel"

Voor de derde keer die dag maakten onze lippen contact met elkaar. Mijn hart bonsde harder dan ooit tevoren, maar dat maakte mij niet uit. Hij mocht voelen dat mijn hart zo klopte voor hem - en voor hem alleen.

Ik voelde mij de gelukkigste vrouw op aarde en aan de manier waarop hij mij nog dichter tegen zich aandrukte, kon ik afleiden dat ook hij zich ongelooflijk goed voelde.

Ik kon het niet geloven, hoe hadden we al die jaren niet van elkaar gemerkt hoe verliefd we waren? Niet dat het nu nog iets uitmaakte, we hadden elkaar gevonden en ik was er zeker van dat ik hem nooit meer zou laten gaan.

-

Uiteraard is mijn eerste one shot een Kineke story, kon toch niet ik anders he ;)

Feedback is altijd welkom, net als andere ships waarover jullie graag willen lezen hier! :)

Xx Yelena