LEYAN

GIRIŞ

Ezbere bildiğim kapıyı çalarken üzerimde bir tedirginlik hissediyordum nedense. Azat babam beni görmek istemişti.

''Leyan'ım, hoş geldin yavrum. Gel içeri geç.''

''Hoş buldum Azat baba. Hayrola inşallah? Ben hep gelirim yanına ama sen beni ilk defa çağırıyorsun. '' Azat baba, baba kelimesinin hakkını veren bir adamdı. Herkes baba derdi buralarda ona. Çünkü koruyup kollardi, severdi. Ben de küçüklüğümden beri tanırım onu. Kendi babamdan çok babalık yapmıştı bana. Bu yüzden anlardım ben onu. Şimdi yolunda olmayan bir şeyler vardı. Huzursuzca bir nefes aldı.

''Leyan, bilirsin ben senin asla kötülüğünü istemem.'' Biliyordum elbette istemezdi. Ama neden böyle konuşuyordu ki şimdi? Kafamı salladım hızlıca. Bir an önce duymak istiyordum onu böyle tedirgin eden şeyi.

''Leyan, Mirza ile evlenmeni istiyorum.'' Bir an yanlış duyduğumu sandım. Gözlerimi kapattım derin bir nefes aldım. Tekrar açtığımda Azat babam hala karşımda duruyordu. Gerçekti. Söyledikleri gerçekti. Mirza ve ben? Evlenmek?

Sesimi bulduğumda konuştum hızlıca.
''Ne dersin sen babam? Mirza abi ile kardeş gibi büyüdük biz. Babam bildim ben seni. Hem okuyacağım ben. Üstelik Mirza abi başkasına sevdalı." Bulduğum bahaneleri teker teker sıralarken elim ayağıma dolaşmıştı. Abi derken bile sıkışıyordu yüreğim. O benim yürek burkuntumdu. Gizli yaram, saklı sevdamdi. Ben kendi halimde seviyordum onu yıllardır. Belki kendimden bile habersizce. Ama imkansızdık biz.  Ecmel onun için neyse ben de oyleydim. Kardeş gibi görürdü o beni. Olmazdik biz. Hele onun yüreği başkası ile doluyken çıkmazdık biz. Çıkmaz sokaktık birbirimize. O benim en güzel çıkmaz sokağım...

''Baban okutmayacak seni Leyan. Zar zor liseye izin verdi biliyorsun. Eğer Mirza ile evlenip benim gelinim olursan okuturum ben seni. Üstelik biliyorum. Sen başka anlamda seversin Mirza'yı.  Ama o da anlayacak bir gün. Görecek seni. He de alayım seni oğluma.''

Inanamıyormuş gibi bakıyordum Azat babaya. Biliyordum babamın beni universiteye göndermeyeceğini. Liseyi bile Azat babamın zoruyla okutuyordu. Ama ben bile daha ne yapacağımı düşünmemişken o hangi ara düşünmüştü bunları? Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum. Çok güzel bir insandı Azat babam. Benden çok istiyordu  bir gün doktor olabilmemi. Ama Mirza istemezdi beni. Mirza kardeşi gibi gördüğü kızı kendisine eş yapmazdı. Biliyordum. Onu senelerdir tanıyordum. Bir bakışından anlardım. Çünkü yıllardır hep o bakışlara saklamıştım sevdamı. Mirza Yekta benim en güzel düşümdü, asla gerçek olamayacak olan. Gözümden bir damla daha akarken fısıldar gibi konuştum.

''Mirza Yekta Yavuz, Leyan Mehsa Yaman'ı kendisine karı yapmaz Azat baba.''

Buraya tanıtımı bırakıyorum. Yakında seveceğiniz bir kurguyla karşınızdayım.