Chapter 1

980 57 17
                                    


Oturduğum koltukta bacaklarıma doladım kollarımı sessizce.

Bir... İki... Üç... Dört...

Ona kadar saymaya çalıştım içimden, sabrımın kalan son kırıntılarıyla Yoongi'nin sakinleşmesini bekledim.

" Sessiz kalma Jennie! " diye haykırdı, elindeki bardağı duvara fırlatıp tuzla buz olmasına sebep olurken.

Onun için hiçbir önem arz etmediğimi düşünürken, gözyaşlarımın akmaması için gözlerimi kırpıştırdım.

Yapma Jennie, onun karşısında bu kadar aciz olma.

Yoongi böyleydi, sarhoşken zehir saçıyordu.

O sarhoşken benim sevgilisi olduğumu unutuyordu ve sanki hayatında hiç yerim yokmuş gibi kalbimi yakıp yıkıyordu.

Böyleydi işte,

Kalbim onun iki dudağı arasındaydı.

" Bir şey söylesene artık! " Sehpayı itip yana doğru savururken tekrar bağırdı. " Sessiz kalman beni deli ediyor! "

Ona cevap vermek istemiyordum çünkü sarhoştu. Söylemek istemediği şeyler söylüyordu.

Kalbini biliyordum onun. Ayıkken asla beni incitecek şeyler yapmazdı.

Gecenin bir saatinde bütün evi darmadağın etmişti yine.

" Yapma. " dedim ama sesim onunkinin yanında oldukça cılızdı.

Sarhoşken ben konuşsam da asla dinlemezdi ama sürekli de susmamamı söylerdi.

Gereğinden fazla tartışıyorduk. Sarhoşken, havadan sudan meseleler yüzünden kavga çıkartıyordu. Zayıf olduğumuz noktaları bildiğimiz için birbirimizi en derinlerden vuruyorduk hep. Yine de bir türlü birbirimizden kopamıyorduk.

" Sence de saçmalamıyor musun şu an? "

Sonunda dayanamayarak sesimi yükseltmiştim.

" Jongin sadece okuldan bir arkadaşım! "

Öfkeyle kafasını salladı.

" Onun nereden arkadaşın olduğu umrumda bile değil! " Elini sinirle koltuğa geçirdi. " Onunla gizli gizli görüşüyorsun! "

Onu aldattığımı iddaa etmesi bile dünyanın en saçma şeyiydi.

Ben ona bu kadar aşıkken, bütün hayatımı ona adamışken böyle bir şey iddaa etmesi gülünçtü.

" Yoongi... " diye fısıldadım ayağa kalkıp ona yaklaşırken. " Söylediğin bu deli saçması şeye sen kendin inanıyor musun cidden? "

Omuzlarımdan tutup beni yere doğru savurduğunda, ağlamaya başlamıştım.

Beni bu şekilde hırpalaması artık yorucu olmaya başlamıştı. Buna dayanamıyordum.

" Saçma falan değil! Doğruyu söylemek ne zamandan beri saçmalık oldu?! "

Ağlamam şiddetlenince yüz ifadesi dalgalanır gibi olsa da, sertliğini bozmadı.

" KES AĞLAMAYI! "

Biraz eğilip suratıma doğru haykırdı.

" SEN DE KES ARTIK SAÇMALAMAYI! "

Beni her seferinde kanatmasından bıkmıştım. İlişkimizin nereye gittiği hakkında düşünmek bile istemiyordum.

"ÇOK BASİT BİR KIZSIN! "

Buradan sonrası bir film şeridi gibiydi.

Ben avaz avaz çığlık atarcasına ona bağırırken, Yoongi de aynı şekilde bana karşılık veriyordu. Komşularımın bir gün beni şikayet edeceğini biliyordum. Emindim, şimdi bizim bağırışlarımız yüzünden uyanan birçok kişi vardı. Bağırmaktan ikimiz de yorgun düşene kadar tartıştık.

Hemen karşımda durmasına rağmen sarhoşken o kadar uzaktı ki bana, bu bile beni kahrediyordu.

Beni sevdiğini biliyordum ama sevgi her şeyi çözmezdi.

Yoongi'nin güzelliği uzaktan beni cezbetmişti, yaklaştığımdaysa kalbimin en derinlerine dikenleri battı. 



10 bölümlük kısa bir hikaye olacak

Konusu; Yoongi'nin sarhoş olup olup sevgilisi Jennie'nin evine gelip çıkarttığı kavgalar yüzünden zamanla kötüleşen ilişkileri

umarım seversiniz

oylarınız ve yorumlarınız benim için önemli

drunk | yoonnieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin