Mi-Cha hemen Lee Hyun'un beklediğini hatırladı.
Hemen dışarı gitti ama Lee Hyun dışarıda değildi sonra kendi kendine.
-Yoksa duydumu? Hayır ya duymasın. Allah'ım ne olur duymamış olsun?
Sonra içeri girdi annesi hala ağlıyordu.
Mi-Cha : Anne!sana bir soru sordum.
Babam o kadını niye öldürdü,nasıl öldürdü?
Anne : Bak kızım niye ve nasıl öldürdüğünü bilmiyorum.
Ama senin baban tam bir şeref***di
O kadını kim bilir hangi piskopat düşünceyle öldürdü.
Belki hiçbir suçu yokken öldürdü.
Mi-Cha : Anne o çocuğun annesi öldükten sonra çok zor günler geçirmiş.Aynı benim gibi. O çocuk annesi öldükten sonra babasını da görmemiş yani babası kendi acısını unutmak için hep çalışıyormuş o ise benim gibi bir köşeye saklanıp aģlıyormuş.
Ama şimdi ya bizim konuştuklarımızı duyduysa ben o çocuğun yüzüne nasıl bakarım.
Gerçi duymamış olsa bile ben herşeyi ona anlatırım.
Biliyormusun anne ben ilk defa birine aşık oldum ama babam sayesinde onu da unutmak zorundayım.
Anne : Mi-Cha sakın,sakın ona annesini babanın öldürdüğünü anlatma !
Mi-Cha : Neden anne bir katilin çocuğu olarak anılmaya katlanamazmısın .
Peki o çocuk. Onun bunu bilmeye hakkı var şimdi onu arayıp ona herşeyi anlatıcağım.
Anne : Bunu yapamazsın. Zaten yaşanmış bitmiş bir olay uzatmaya gerek yok.
Mi-Cha : Uzatmaya gerek yok öylemi belki onunda hayalleri vardı belki oğlunun mezun olduğunu görmek istiyordu belki oğlunun hangi mesleģi seçeceğini bilmek istiyordu .
Ama babam bunların hepsine engel oldu bir ailenin hayallerinin yıkılmasına sebep oldu.
Bende hala salak gibi babamın öldüğüne üzülüyorum .
Sen demekki bu yüzden hiç üzülmedin.
Sen biliyordun babamın katil olduğunu biliyordun ve bunca yıl benden sakladın.
Anne : Mi-Cha ben yani sanırım biliyordum.
Mi-Cha : Sanırım demek.
Seni asla affetmiyeceğim.
Mi-Cha hemen odasına gitti bir kaç parça eşyasını aldı ve hemen evden ćıktı.
Nereye gittiğini bilmiyordu sonra Arkadaşlarının onu parkta beklediğini hatırladı.
Kendini biraz toparladı ve hiçbirşey olmamış gibi parkın yolunu tuttu.
Lee Hyun'da parktaydı sonra Mi-Cha kendi kendine
-Acaba duydumu? Bence duymamış tır çünkü duysaydı parka gelmezdi neyse şimdi anlarız.
Mi-Cha yanlarına gitti herkes hoşgeldin demişti Lee Hyun'da aynı şekilde selam vermişti.
Mi-Cha kendi kendine
-Demekki duymamış duysa kesin tepki verirdi.
Sonra iş aramak yemek yemek falan filan derken akşam olmuştu herkes dağılmıştı Mi-Cha'da tam gidecekken
Lee Hyun : Mi-Cha!
Mi-Cha : Evet dinliyorum.
Lee Hyun : Şey aslında yani yarın buluşabilirmiyiz?
Mi-Cha : Hayır ben daha hazır değilim.
Lee Hyun : Anlamadım sen ne zaman istersen buluşuruz
Mi-Cha sonra düşündü
-Eğer yarın buluşursak ona herşeyi anlatırım.
Lee Hyun tam gidecekken Mi-Cha:
-Dur gitme yani yarın buluşalım.
Lee Hyun : Tamam o zaman yarın bizim eve gel ben sana konum atarım .
Mi-Cha : Sizin eve mi?
Lee Hyun : Evet
Mi-cha Lee Hyun'a herşeyi anlatmak için bunu yapmak zorundaydı o yüzden kabul etmekten başka çaresi yoktu.
Mi-Cha : Tamam o zaman sen konum atarsın
Lee Hyun : Tamam.
Sonra ayrıldılar Lee Hyun bir tarafa Mi-Cha bir tarafa gitmişti çünkü ikiside ćok üzgündü ikiside nereye gittiklerini bilmiyordu.
Mi-Cha evden ayrılmıştı nereye gideceğini bilmiyordu Lee Hyi ' nin evine gidemedim ama niye gideceğini aćıklayamazdı sonuçta babam bir katil diyemezdi.
Sonra bir parka gidip bankta oturdu.
Lee Hyun ise ne yapacağını bilmiyordu o hep annesinin katilini bulmak istemişti ama bir karar verdi annesinin katili sevdiği kızın babası olsa bile intikamını almalıydı .
Katıl ölmüştü o yüzden annesinin intikamını Mi-Cha'dan alacaktı.
Sabah olmuştu Lee Hyun Mi-cha'ya evin konumunu atmıştı.
Mi-Cha o konuma gidiyordu ama yol ormana doğru gidiyordu,yol korkutucu olmaya başlamıştı.
Sonunda Lee Hyun'un atttığı konuma gelmişti ama geldiği yer eve değilde daha çok harabeye benziyordu.
Mi-Cha niye buraya geldiğini ćözmeye çalışırken ağzına ve burnuna bir baskı hissetti .
Lee Hyun Mi-cha'yı bayıltmıştı çünkü annesinin intikamını almalıydı,hemen Mi-cha'yı içeri götürdü onu bir sandalyeye oturttu ve bağladı.
Mi-Cha bi süre sonra sonra gòzlerini açtı ellerinin ve ayaklarının bağlı olduğunu gördü. Daha ne olduğunu anlamadan yüzünde bir acı hissetti sadece yüzünde değil neredeyse vücudunun heryeri acıyordu.
Heryeri yara bere içindeydi,ağzı yüzü kanlar içindeydi.
Sonra Lee Hyun'un geldiğini gördü ve aģlayarak ve acı çekerek bağırmaya başladı
-Lee Hyun yardım et! Beni kaçırdılar beni kurtar ne olur.
Sonra Lee Hyun yanına geldi Mi-Cha iplerini çözeceğini tahmin ediyordu ama Lee Hyun ona tokat attı zaten o tokatî yemesiyle yere yapışması bir oldu.
Onun niye böyle bir şey yapmasını anlamadan tekrar bir tokat yedi sonra karnına bir tekme.....
Kısacası Lee Hyun Mi-cha'ya işkence ediyordu.
Sonra Mi-Cha acılar içinde
-Neden.Neden ben sana ne yaptım?
Lee Hyun hiçbirşekilde konuşmuyordu sadece Mi-cha'yı dövüyordu.
Mi-Cha artık dayanamayıp acıdan bayılıyordu sonra tekrar uyandığında yine dayak yiyiyordu ve yine bayılıyordu ama canı o kadar çok acıyordu ki artık ölmek istiyordu o acîlara katlanamıyordu.
Mi-Cha yine bayılmıştı ama bu sefer ayıldığında Lee Hyun'un sesini duymuştu ve hiç ses çıkarmadan onu dinlemeye başladı.
Lee Hyun şöyle diyordu.
