MONOFOBİ

YOL

   Derin bir sessizliğin alev aldığı geceden sabaha göz kırpmışken içimde verdiğim güneşle olan mücadeleyi yine sadece yalnızlığıma anlatabiliyordum. Bazı şeylerin teşhisi etkisinin bile altında kalır.  Çok güçlü olduğumu duymak sadece basit bir yalan duygusunun hissettirdiği duygu kadar gereksiz geliyor. Belki de yalanlar bile gerçeğe dönüşmeyi bekliyordu. Belki yalanlar bile Eylül'ün yapraklarını hemen bırakmamasına uyarı niteliğindeydi.  Bir sonbahar kışa neden umut bağlardı ki ? Yıkılışını daha iyi hissedebilmek için mi yoksa daha da çok direneceğini gösterebilmek için mi? 

  Bu direniş için uyanması lazımdı içimdeki korkuların.. Bana yardım etmesi lazımdı kafamdaki çığlıkların.. Sadece kendime sakladıklarımın kimseye bir faydası olmazdı.  Eylül'ün içinin sonbahardan daha dağınık olduğunu da tüm sonbahardan daha güzel yıkıldığını hissederek görmüştüm bir iç hesaplaşmamda..  Neyin kimde ne kadar olacağına ihtiyacım vardı. Bunu hissedebilmeye mücadelem için ihtiyacım vardı.  Her şeyin hissedilmeye ihtiyacı vardır. Bazen yaptığım yanlışlara yanlış demeden önce yapmış olduğum doğrulara da doğru demeye ihtiyacım var. 

   Ve hatta bazen kendimi her şeyin çok güzel olacağına dair kandırmama ihtiyacım var..

   Ve bu yolun bana ne kadar yara vereceğini bilmiyorum . Henüz çok başındayken,  belki de en çok ihtiyacım olan şey alacağım derin bir nefestir. Düşerken bırakılan izler sadece düşmanlarımın umrunda olurdu. Düştüğümü kendime bile hissettirememişken bu yolda alacağım derin kesikler kim bilir ne kadar da yakacaktı canımı? Gözlerimi açmama izin verecek miydi acaba yorgunluklarım? Sadece siyahın ahenk sağladığı bu dansa eşlik edebilecek miydi içimdeki maviye benzer umut diye adlandırdığım keskin bakışlar? Evet keskin bakışlar daha çok yara alacağım belki de mücadeleyi öğreneceğim kesin çizgileri olan bir yol haritası .. Bu  haritanın doğru insanda olduğunu hissetmeme ihtiyacım var bu yolda kaybolmamak için.. Bu yolda kendime yalnızlıktan fazla şey katabilmek için hissetmeye ihtiyacım var.  Hissedilmeye...