Ahhh hayır , hayır git başımdan . Beni yanlız bırak
"Hadi oğlum kalk artık"
"Gene kabus gördüm . Aynı kabus "
"Biliyorum gene sayıklıyordun"
Emre 2 aydır aynı kabusları görüp duruyor . Emre Lise 3 öğrencisi olup fizikli bir basketbol oyuncusu hayat onun için bu 2 aydır zor geçiyor çünkü gördüğü kabuslar uyumasına engel olduğu için artık asosyal kalmaya başlamıştı . Mutfağa geçti ve babasını selamladıktan sonra dolaptan kendine biraz mısır gevrek ve süt koydu . O kabusların başladığı günden beri çok sade beslenmiş ve forumdan düşmüştü hatta koç onu nerdeyse takımdan atmak üzereydi .
Ancak şanslıydı çünkü İstanbulda yaşayan Babaannesi bugün ona ziyarete geliyordu . Aslında babaannesi gerçek bir medyumdu ve torununu tedavi edebileceğinden hiç şüphesi yoktu kahvaltıdan sonra odasına geçip bilgisayara oturdu ...
Kapının çalma sesiyle hemen aşağıya fırladı. Evet karşısında çok sevdiği babaannesi vardı
"Hoşgeldin Babaanne."
"Hoşbulduk aslan parçası" Der ve Emre elini öper
"Hoş geldin anne "
"Hoş bulduk aslanım"
Biraz oturup havadan sudan bahsettikten sonra Babaannesi Emre'ye döner ve
"Bu akşam yan odada kalacağım senin bu kabusuna çare bulacağım "
Akşam olur Emre yatmadan Babaanesi bir kaç söz söyler ve yatağa bir duman üfler ardından kendi yatağınada aynısı yapar ve sonunda Emre'ye dönüp
"Uyu seni bir süpriz bekliyor"
