Is it Alright If I call You Mine?

CHAPTER TWO

Nasa drawing room ako, gumagawa ng plate. Nang bigla e tumawag sya.

"Hello babe!" Sabi ko.

"Hello babe. Nasan ka nyan?"

"Nasa edraw. Bakit?"

"Kaen tayo? Nagugutom na ko."

Palaging ganon, kung nasa school lang din kami parehong dalawa, hindi sya kakaen nang hindi ako kasabay. Kesehodang gutom na sya at nasa klase pa ko.

"Alas dos na ah..."

"Oo nga, punta ko dyan. I love you, babe." Sabi nya.

Napangiti ako, eto na naman po kami. "I love you, too..."

Ilang minuto lang akong naghintay sa kanya, maya-maya lang e nandun na sya sa tapat ng pinto. Ngiting-ngiti na parang bata.

"Uy nandyan na naman si Babe mo, Che." Sabi nung isang kaklase ko, si Mariz.

"Iyan ba ang walang relasyon? Haha." Sabi naman ni Cris.

Ngumiti lang ako. "Kayo talaga. Kaen lang kami, babalik ako after."

"Kahit wag na. Hahaha. Panigurado e, lalanggamin na naman kayo." Si Cath.

"Ay ewan ko sa inyo. Haha. Sige."

Naglakad ako palapit kay Yek, nilahad naman nya ang kamay nya sakin. Nung inabot ko yung kamay ko sa kanya, biglang nagtilian ang mga hinayupak na kaklase ko. "Ayyyyiiiiiieeeeeee! Walang koneksyon ha? Ayyyyie!"

Nilingon ko sila, tapos dinilaan. Pero ang totoo, kinikilig lang ako. Hahahaha.

"Bakit hindi ka pa kumakain?"

"Bakit kumain ka na ba ng lunch?" Kontra tanong nya.

"Oo. Bumili akong curls kanina."

Tumingin sya sakin, tapos nagkunot noo. "Lunch na ba yun?"

Ngumiti lang ako. Naiinis na sya.

"Ewan ko sayo, Che. Ang hilig mo sa ganon. Kakain ka ulit. Rice this time."

"Per----"

"Walang pero pero. Naiinis ako sayo."

"I love you." Sabi ko bago ngumiti sa kanya.

Tumingin din sya sakin, nakakunot noo pa rin. "I love you, too. Basta kakain ka."

Ganon lang lumipas ang mga araw namin, para akong nakatagpo ng lahat-lahat sa kanya.

Instant bestfriend.

Isang napakasweet na bestfriend. Kaya lalong ayaw nilang maniniwala na hindi kami ni Yek.

****

The following days went on smoothly. Kung may isang bagay may akong inaayawan kay Yek, yun yung paninigarilyo nya.

"You've done it again." Nakasimangot na sabi ko.

"Last stick na 'to."

"Di ba sabi ko, no smoking when I'm around, especially in front of me?" Nakakainis, parang hindi nya pinapakinggan yung sinasabi ko.

Bumuntong hininga sya. "Sorry..." Tumingin sa baba bago tinapon yung yosi nya.

Bumuntong hininga ako. Mali ako. Lumapit ako sa kanya, hinawakan ko yung kamay nya. "Sorry, babe."

Tinaas na nya yung muka nya sakin bago nagtatanong ang matang tumingin sakin.

"For forcing you to stop smoking. Okay, ganto nalang. You can smoke. Hindi na kita pagbabawalan don, just try to minimize it." Pinisil ko yung kamay nya at nginitian ko sya. "Ok?"

Ngumiti din sya bago kinurot ang tungki ng ilong ko. "Ok."

****

Nasa bahay ako.

Nasa kanila sya...

Pero yun lang talaga yung akala ko.

I was dumb founded nung may kumatok sa pinto, at sya ang napagbuksan ko.

"Hi babe!" Sabi nya, and gave me a light kiss on the lips. Sobrang bilis kaya hindi ako nakapag-react agad. "Hello. Earth to Cher!"

"What are you doing here?" Medyo shocked pa ang bangs ko. Don't know if it's because Yek suddenly showed up or it's because of the quick smack. Ngayon nya lang ginawa yun.

"Wala naman. Napadaan lang ako, gumawa kasi kami ng project sa ElectroMag. Just dropped to say hi to my babe." Sabi nya bago ako

o nginisihan.

"Just to say hi?" Naniningkit ang matang tanong ko.

"Yes... and to--"

"Hep hep! Wag mo nang ituloy. Baka may makarinig."

"Sige na, tuloy na ko. Nag-text na si Mame."

Bumuntonghininga ako. "Ok. Ingat ka."

"Asan 'iloveyou' ko?"

"I love you."

"Tamlay. Pero I love you, too. Bye babe!'

"Bye. Ingat sa byahe."

***

MARTES. Nagpunta kami sa bahay ng common friend naming. Nakitambay. Nag-movie marathon. MARCH 29.

Seryoso ako sa pinapanuod ko nung lumapit sya sakin. Umupo sya sa tabi ko, sumandal sa dibdib ko. Tahimik lang kami pareho nung una, pero sobrang aware ako sa presence nya. Nakatahimik ako, tumingin sya sakin. Ngumiti.

"Naririnig ko heartbeat mo, babe. Sabi nya love mo ko.."

Ngumiti lang ako, gumalaw naman sya. Nangawit ata. Sumimangot sya "Ay nawala. Di mo na ko love no?" Pilit nyang hinanap ulit yung spot ng heartbeat ko . "Ayan, love mo na ulit ako. Pero mas love kita. I love you, babe." Tumingin sya sa mga mata ko, hinawakan ang kamay ko bago masuyong ngumiti.

Kontento na ko sa ganon. Ang alam ko, mahal ko sya. At sabi nya mahal nya ko. At oo, nararamdaman ko. Kahit kumplikado.

"Babe, kantahan mo nga ako."

Magkausap kami sa phone. Talking about nonsense things. Pati problema ng langgam napag-usapan na naming wag lang maputol yung usapan. Mahigit isang oras nang ganto. Naglalambing sa isa't isa. Parang mga timang lang.

"Ok, sige. Thank God I found you. I was... SHIT! Nagre-record."

"O bakit tumigil ka?" sabe ko

"Nire-record mo e. Nako, nako."

"Hindi ah." Tanggi ko.

"Nire-record mo. Alam ko. Sinungaling. Boyong! Haha. I-off mo yan." Tumatawanng sabi nya.

Tumawa din ako. Kasi totoo. In-off ko na yung record ng phone bago nakipag-usap uli.

Kontento na ko sa ganon. Kahit nakakalito, kahit magkaibigan lang naman talaga kami. Kahit walang KAMI. Meron lang SYA at AKO. At tinatawag naming BABE ang isa't isa.

A/N

Hey yow! This is the first time that I posted my own story here in watty. I just hope that it won't bore you to when you tried to read it. Haha! Honestly? This story really happened. Hindi ko nalang sasabihin kung sino yung mga yan. HAHA. The characters do exist in real life, pero syempre I changed their names. :D Hmm. Enjoy reading folks! :) Don't hesitate to message me for quetions.