++Άλλο ένα μουντο απόγευμα. Κατέβηκε στη θάλασσα, αν και δεν ειχε καθόλου όρεξη. Ο ουρανός είχε ένα γκρίζογαλανο χρώμα και αυτό επιδρούσε στην κακή της διάθεση. Το είχε ομως πάρη απόφαση πως οι ηλιόλουστες μέρες είχαν πλέον τελειώσει. Περπάτησε κατά μήκος της ακτής. Ο ήρεμος παφλασμος των κυμάτων αντανακλούσε την κατάσταση του μυαλού της. Αυτή η αίσθηση ηρεμίας όμως την τρομάζε καθώς την θεωρούσε προσωρινή. Πάντα αισθανόταν κομμάτι της θάλασσας σαν αυτή να έκρυβε ένα μεγάλο μυστικό της. Κοιτάζοντας την σκεφτόταν ότι δε θα μπορέσει να δει ποτέ τίποτα πιο όμορφο από αυτην και πως κανένα χάδι δε θα ναι ανώτερο από αυτό των κυμάτων στα πόδια της. Μα μια φωνή τάραξε τις σκέψεις της. Και τοτε τον ειδε++
_drk_lover_
