My First Love

Reason

HI ... Guys sarreh napatagal ang pag update ko .. My readers pba ako dto ...

Athena Pov

Nagising ako ng may naramdaman akong humawak sa ulo ko at hinahaplos haplos niya. Asan ba ako ang huling natandaan ko muntik na ako marape ng biglang dumating si Kuya pag tapos nun wala na ako maalala. Imumulat ko na ang mga mata ko ng biglang may magsalita.

"Im sorry"

Sorry?? bakit siya nag sorry sa akin sino ba siya?? Hindi naman si Kuya ito iba kasi ang boses. Hinintay ko magsalita siya ulit nagulat ako ng biglang may tumulo sa mukha ko narinig ko siya humikbi. Naiyak siya?? Pero bakit?? Ano kasalanan niya sa akin at nahingi sya ng sorry at naiyak.

"Im really sorry my daugther"

Daugther?? tama ba ang narinig ko tinawag niya akong dautghter. Siya ang ama ko ang ama kong ipinagtabuyan ako. Hindi ko alam kong dapat ba ako maging masaya ng tinawag niya akong daughter. Galit, galit ang nararamdaman ko sa kanya. Ang tagal kong hinangad na tawagin niya akong daughter matapos niya akong ipagtabuyan noon.

"Dad i think you need some rest kanina mo pa binabantayan si Baby sis she's fine na walang nangyari masama sa kanya"

"Hindi ko akalain sa pagbabalik natin dito sa Pinas makikita mo agad ang kapatid mo" sabi ni dad mas pinili ko mag kunwaring tulog parin ayaw kong makita ang pag mumukha ng ama ko

"Me too dad hindi ko akalain makikita ko siya kung hindi nalaglag ang kwintas na binigay ko sa kanya hindi ko siya makikilala, she's pretty like her mom dad" *kuya*

"Ang laki kong gago ng ipagtabuyan ko siya, hindi ko man lang naparamdam sa kanya na mahal na mahal ko siya, mahal na mahal ko silang mag ina"

Gusto kong idilat ang mga mata ko pero parang may pumipigil sa akin na wag akong mumulat.

"Maiintindihan naman niya dad kung sasabihin niyo talaga ang reason niyo kung bakit niyo nagawa yun, kahit ako dad naguguluhan ano ba talaga reason niyo at bakit nasabi niya itinaggi ko siya at pumunta sa bahay"

"Im so sorry son pumunta siya sa bahay noon yung araw na papaalis na tayo ng bansa i told her na ayaw mo na siyang makita at hindi mo siya kapatid"

Nakarinig ako ng may lumagabog kaya napamulat ako at nagulat ako sa nakita ko si Dad nakaupo sa sahig at dugo ang labi napatingin ako kay Kuya na puno ng galit.

"KAYA PALA, KAYA PALA GANUN NA LANG KALAKI ANG GALIT SAKIN NI ATHENA, ANO KLASE KANG AMA NAGAWA MO AKONG SIRAAN SA SARILI KONG KAPATID !!" sigaw ni Kuya habang hawak hawak niya damit ni dad akmang susuntukin niya ulit si Dad ng sumigaw ako

"KUYA !!!"

Napalingon silang dalawa sakin. Kahit puno ako ng galit sa kanila hindi ko pa rin kayang makita ang kapatid ko at ang ama ko nag aaway dahil sa akin.

"Athena"

"Anak"

Sabay nilang sabi at sabay silang lumapit sa akin

"Kamusta na pakiramdam mo anak may masakit ba sayo. Rui call the doctor now sabihin mo gising na ang anak ko" sabi ni dad sabay yakap sakin

Hindi ko mapaliwanag sa sarili ko kong dapat ba ako maging masaya ng tawagin niya akong anak may halong saya at galit ang nararamdaman ko ngayon. Masaya ako kasi after many years narinig ko din tawagin niya akong anak. Bigla nalang pumatak ang luha ko sa hindi ko alam na dahilan.

"Bakit?" yan lang ang tanging lumabas sa bibig ko ang dami ko gudtong malaman.

"I'm sorry para sa kaligtasan mo ang ginawa ko, mas gugustuhin ko pang kamuhian mo ako kesa makita kong masasaktan ka."

"What do you mean masasaktan? Sa tingin mo ba sa ginawa mong pagtaboy sakin hindi ako nasaktan,tama ka kinamumuhian kita," patuloy parin ako sa pag iyak

"Sa Loob ng pitong taon pinasubaybayan ko kayo, nag makaawa ako sa mommy mo na gusto kita makita, gusto ko bumawi sayo noong panahon na yon, itinago ka sakin ng mommy mo every birthday mo every christmas nandun ako, hindi ko magawang lumapit sayo dahil pinagbawalan ako ng mommy mo, im sorry anak maniwala ka sinubaybayan kita"

Hindi ko alam ang isasagot ko, hindi ko alam kong dapat ba akong maniwala sa sinabi niya. Kung pinasubaybayan niya ako kung gusto niya bumawi sa akin noon bakit nagawa pa niya akong ipagtabuyan ng pumunta ako sa kanila. Napailing na lamang ako at mas lalo akong napaiyak ng may pinakita siya sa akin. Isang litrato ko na may kasamang clown i think im 8 or 9 sa picture na ito.

"Ikaw, ikaw ito" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya ngumiti lang siya sa akin at mas naiyak ako. Hindi ko akalain na isa sa mga kaarawan ko nakasama ko ang ama ko kaya pala nung araw na yun iba ang pakiramdam ko sa clown na yun, yung bang pakiramdam na super saya ka na parang kompleto na ung araw kong iyon. Lumapit siya sa akin at niyakap ako.. Hindi kobalambkung maniniwala akobsa kanila 12yrs. Na ang lumipas. Sa loob ng 12 yrs. Na yun nabuhay ako ng walang ama wala sila.

"I'm really sorry, ngayon nakita na kita gusto kong bumawi sayo, gusto ko iparamdam sayo na ama mo ako, kaya sana mapatawad mo ko"

"Hindi mo na kailangan bumawi sa pag kukulang mo, sanay na akong WALANG AMA KINIKILALA, kaya kung gusto mong mapatawad kita kalimutan mong nakita mo ako ngayon,"

"Athena---" hindi ko pinatapos ang sasabihin ni Rui ng bigla akong magsalita

"Kalimutan mo na din na may kapatid ka dahil matagal nankitang kinalimutan tulad ng pag limot mo sa pangakobmo"

"Kung yan ang gusto mo gagawin ko mapatawad mo lang ako anak"

...HANGGANG JAN NALANG MUNA SANA MAGUSTUHAN NIO