Artık algılayamıyordum. Yavaş yavaş bile anlamaya çalışamıyordum üşümüştüm biran önce eve yol aldım eve geldim ev hala onun gibi kokuyordu pencereyi açıcaktım ama onun hırkasını gördüm şuan tek o hırkaya ihtiyacım vardı elime aldım ve içime çekebildiğim kadar çektim çok güzel kokuyordu o beni sevmese bile ben onsuz olmaya katlanamıyordum. Keske geri dönse bu yaptıklarından sonra hala onu affedebilirim o öküze ben kızamam ki odun ama benim odunum. hava kararmaya başlamıştı hiç halim yoktu hemen yatağıma girdim yorganımı suratıma kadar çektim. Vay be !! bu yatağa onsuzda girmek varmış bir anda gözlerim doldu ama ağlamayacaktım artık ağlamayacaktım.
O kız kimdi ? Onu gördüğüm yerde öldürmek istiyordum. Kimseden bu kadar nefret etmemiştim.Gözlerim kapanmaya başlamıştı. sabah oldu birgün daha onsuz geçti sanki 2 aydır yanımda yok halbuki 2 gündür yok. suç bende neden bu kadar ona bağladım ki görünüşe göre o beni hiç sevmemiş ayrıldığımıza üzülmemiş bile. Ormanda yürüyüşe çıktım. oda ne ? o neden burda banamı geldi ? yoksa gerimi dönücek ?? hayır yanıma yaklaştı ve "gerçekten özür dilerim hiçbirşeyin böyle olmasını istemedim seninle denedim ama olmadı işte" dedi. Biran donup kaldım 2. bir şok dahama beni hiçmi sevmemiş sorulaımın cevabını tek tek alıyorum . karşımda durmasına dayanamadım. arkamı dönüp yürüdüm.. yürüdüm.. koşmaya başladım arabamın yanına varınca çalıştırıp hemen şehire indim . Burda ne yapıcaktım ki ? neden geldim onu bile bilmiyorum sadece ondan uzak olmak istedim . Onun gimiş olabileceğini düşünüp tekrar dağ evime gitim . Eve girdiğimde o içerideydi....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sensiz ama seninle
Jugendliteratursabah olmuştu. duşa girmeye hazırlanıyordum küvetimi doldurmaya başladım su herzamanki gibi ılıktı ,içine biraz köpük kattım . havlumu üstümden atıp yavaşca suya girdim.Su herzamanki gibi bana huzur veriyordu camdan dışarı bakıyoyordum "ahh, sevgili...
