l'amour va te tuer.

14. (Deel 2)

Perspectief: Nouhaila
Inmiddels ben ik al klaar met het inpakken van al mijn spullen. Het is nu 19:30 dat betekend dat ik over een half uur weg moet. Ik liep naar de koelkast en pakte een Redbull blikje, ging naar de woonkamer ik ging even zitten en keek even op m'n telefoon of ik wat berichtjes had.

En wauw ik heb zo'n 1000 berichten? Ik keek van wie die zijn, de meeste is van de groep van mijn bizz en de rest was Adam of andere privé berichten van de bizz. Ook had ik een anonieme berichtje binnen ik drukte daar op en las
Anoniem: zozo Nouhaila, dacht je nu serieus dat iedereen geloofde dat je dood was? Ben benieuwd wat Anass gaat doen als hij ziet dat je leeft. Geniet van je leven nu het nog kan, binnenkort maak ik je af. Bye😉

HAHAHAHAHAHA ik ging echt hellemaal stuk, dacht deze wijf/ homo nu serieus mij bang te maken ofzo? Ik hoek diegene z'n hele familie met mijn pink! Waar praat ie over. Ik besloot om terug te reageren en ik zei
Nouhaila: HAHAHAH, a bosaap wil je me nu zehma raken ofzo? Je mag alles doen, maar als je Anass aanraakt of iets tegen hem zegt dan zul je zien waar je gaat belanden, je graf dus.

Als ze denkt mij bang te maken met zo'n zielig bericht dan mag ze hellemaal haar graf gaan graven tfoe. Ik haat zulke mensen echt zo erg, ze denken dat ze je aan kunnen maar als ze nou eenmaal voor je staan doen ze hellemaal geen ene tering. Ik besloot het maar daarbij te laten en ik reageerde nog even snel op Adam.

Toen zag ik dat het 19:55 was dus besloot ik maar alvast naar de auto te gaan, en alvast te rijden naar Nederland, ik moet precies naar de stad waar Anass woont en ik ben bang dat ik hem met pure toeval tegen kom of zo iets. Maar dat zien we dan wel.

Perspectief: Anass
Het was al 19:55 en ik ging naar mijn auto onderweg naar huis.  Toen ik thuis was zag ik Ahlam al thuis met mijn kleintje Nouhaila. Ik gaf Ahlam een kus op haar wang en pakte Nouhaila. "Schat, het eten is al klaar ga maar eten als je wilt het is nog warm en het staat op tafel" zei ze "is goed dankjewel Ahlam"

ik liep naar de tafel en ik begon te eten. Maar toen dacht ik weer eens aan Nouhaila mijn Vrouw💔 ik mis haar zo.. Ze is nu op een betere plek In Shaa Allah. Trouwens kennen jullie de motto van haar nog "loves Will kill you"  dat is inmiddels mijn motto ook geworden.. Het deed me altijd gewoon denken aan haar en die zin lijkt gewoon alsof het iets heeft van haar. Die zin is dan ook echt een mooie herinnering. Ik heb hem zelfs getatoeëerd op mijn rug.

En elke dag heb ik maar steeds het gevoel dat Nouhaila niet dood is, waarom? Mijn hart klopt nog steeds alleen voor haar en dat doet hij alleen als Nouhaila er is. Het is inmiddels als 23:00 ik ging naar de kamer, zat eventjes op m'n telefoon en toen viel ik in een onrustige slaap met Ahlam naast mij.

De volgende ochtend werdt ik wakker met een bonzende hoofdpijn waarom weet ik zelf ook niet. Ik keek naast en zag Ahlam niet ach die zou volgens mij beneden zijn. Ik liep naar de douche ging douchen en kleedde me om, deed mijn kleding aan en ging naar beneden ik ging snel even ontbijten en vertrok meteen naar mijn werk. Aangezien Ahlam niet thuis was

Ahlam is eigenlijk bijna nooit thuis, het lijkt wel alsof zei ook werkt of zo. Ze doet letterlijk alsof ik niet besta, En Nouhaila mijn bloed eigen kind zie ik zelfs nooit meer door haar. Elke keer neemt ze haar mee. Ik weet eigenlijk nooit waar ze uithangt, ze zegt wel dat ze naar haar ouders gaat, maar ik heb haar ouders gebeld en die zeidde heel vaak dat ze niet bij hun was alleen Nouhaila.

Ik snap haar eigenlijk niet, ik heb ook het gevoel dat ze iets voor me verbergt. Morgen ga ik kijken waar deze Ahlam allemaal uithangt want, ik ben haar man en ik hoor de waarheid te weten. Ik geloof haar niet echt meer sterker nog ik vertrouw haar niet.

Eerst was ik wel een beetje verliefd op haar zei ook op mij en we trouwde maar dat is inmiddels al weg. Ik wil mijn Nouhaila gewoon terug ik mis haar zo erg. Ik weet dat ik het vaak zeg maar ik kan er gewoon niet tegen om te leven zonder haar. Maar toch heb ik steeds het gevoel dat ze heel dichtbij is.

Perspectief: Nouhaila
Ik zit nu inmiddels bijna een dag in de auto omdat ik de hele tijd tussen stoppen heb gemaakt. En raadt eens waarom? Omdat ik honger had. Jaja de wel bekende Nouhaila is er nog ze heeft altijd honger.

Moehim binnen ongeveer 5 minuten zo iets ben ik bij de bestemming aan gekomen. Onderweg zie ik nog een meisje met een hoofddoek en een baby voor de lounge? Ik blijf even kijken puur omdat ik dit eigenlijk best raar vind.

Ik zie dat ze haar hoofddoek af doet en haar bedekte kleding doet ze ook uit? Eerst zag ik een goede moslima en nu zie ik eigenlijk gewoon een hoer! Onder haar kleding had ze gwn een short aan waardoor je gewoon haar kont kon zien?! En toen liep ze weg en liet ze de baby daar gewoon liggen.

Kijk ik zeg jullie eerlijk ik ben best hartenloos, maar niet zo hartenloos dat ik een huilende baby daar op de stoep laat liggen voor de lounge. Die baby deed me denken aan mezelf.. alleen hellemaal op de straten.

Moehim ik stapte heel snel uit mijn auto en ging naar de baby ik pakte haar op en het eerste vat me opviel was het mutsje. Op haar muts stond Nouhaila.. Wauw ze heet dus ook Nouhaila😍 ik nam haar mee naar de auto en ik bekeek haar heel goed, ze leek op Anass💔.. ze leek heel erg op Anass echt wauw. Misschien is het zijn kind?

Perspectief: Anass
Ondertussen heb ik al pauze van mijn werk, ik besluit om even naar de Mac te rijden en iets te eten. Ik ga naar buiten stap de auto in en rij weg. Net toen ik er bijna was, hielt een meisje mijn aandacht ze was prachtig even prachtig als Nouhaila, ze leek echt heel erg op Nouhaila.

Het meisje had een baby vast en ze stond voor de lounge? Ik besloot om eerst even uit te stappen en te vragen wat er aan de hand was.

Perspectief: Nouhaila
Er kwam een jongen mij richting in lopen. Wacht?!! Hij lijkt echt heel erg op Anass? Maar wacht is even?!! Het is Anass... wauww hij is echt heel erg veranderd in deze tijd, alleen hoop ik dat hij me niet herkent.

Als het goed is moet hij me ook niet herkennen want, mijn ogen zijn veel lichter geworden en mijn haar ook van donker goud naar licht goud plus ik heb m'n haar gestijld. Dus ik hoop dat hij niets merkt, alleen weet ik wel dat hij gaat denken dat ik op "Nouhaila" lijk. Maar never mind we kijken wel.

Hij komt hier heen en begint te praten "uh hey, waarom heb je mijn kind vast als ik vragen mag" oh fuck het is zijn kind ook nog. "Uh oh ik zag een vrouw met een hoofddoek met jou kind maar ze deed haar hoofddoek af en liep met schaarsgeklede kleding die lounge in. En liet vervolgens je kind hier" zeg ik

ongemakkelijk. "Ach oh dankjewel dat je haar hebt meegenomen ik kan je echt niet genoeg bedanken." Zei hij "geen dank, maar wie was dat meisje eigenlijk?"
Zei ik puur omdat ik weer nieuwsgierig moest zijn. En ook een beetje jaloers eigenlijk.

"Ik ben bang dat dat mijn vrouw was ze zei dat ze naar haar moeder ging met Nouhaila maar kijk is de waarheid komt altijd boven zee" zei hij teleurgesteld. Het liefst wil ik hem in mijn armen nemen en zeggen dat ik Nouhaila ben, dat alles goed met mij gaat en een leven ga lijden met hem.

Maar wat ik zeg is "oh dat is echt jammer voor je, ik voel je man oja wie is Nouhaila?" "Dat is m'n kind dus ik noemde haar zo omdat het me bedacht naar een speciaal meisje. Ze lijkt heel erg veel op jou..." omg dit is echt lief ik kan bijna gaan janken echt wauw. "Dat meisje was dan echt heel speciaal voor jou he?" "Natuurlijk ze was mijn wereld.. maar toch heb ik het gevoel dat ze hier is, zo dichtbij ook nog."

Ik begin te denken dat hij iets vermoedt dus ik sluitte het gesprek snel af "maar mag ik je nummer nog? Ik wil je wel beter leren kennen?" Zei hij ik gaf hem snel mijn nummer en zei hem gedag.