Hired Wife

Chapter 1

" Good morning Philippines! " *yawn* too lazy to get up but it's school  time again kaya naman pinilit ko ang aking sarili para tumayo and took a bath already. After 1 hour ng pagligo ko ay agad akong nagbihis. Pumasok ako sa walk-in closet ko at naghanap ng isususot.

I wore my Chanel clothes collection and my Gucci stiletto. Humarap muna ako sa salamin to make sure that I look amazing. I used my titan watch from my collection and after that I got my Hermes Bag at nag spray ako ng perfume which is the bright crystal by versace.. hmm ang bango ko talaga. Maybe you guys are wondering kung bakit himdi uniform ang suot ko. Simply because we dont wear uniform sa school namin.

After finishing my morning routine bumaba na ako sa sala na nakangiti but to my surpise, I saw our 8maids yes it's 8 really since malaki ang bahay namin at kukulangin kung 5 lang, 3 drivers, 1 butler and our 2 body guards namin dala nila yung maleta nila at nag-iiyakan pa sila.

What is happening on earth? So curioused right now.. Kaya naman binilisan ko ang pagbaba sa stairs.

" What's happening here? " tanong ko sa kanila at lumapit ako. Si manang naman ang pinakamatanda at pinakapaborito kong yaya naman nilapitan ako at niyakap ako ng mahigpit.

" Brit! mamimiss kitang makulit na bata ka" sabi ni Manang. Brit is my nickname btw. Only close friends or relative of mine can call me that.

"Huh? Manang naman uy! Matagal na po akong mabait hihi. Pero bakit kayo naka impake? San kayo pupunta at iiwan niyo kami ni mommy? " nagtatampong tanong ko sabay yakap siya. Pero naguguluhan pa rin ako kung bakit sila aalis.

"Ah kailangan kase namin umalis pero babalik din kami pag okay na ang lahat lahat. Kapag kailangan niyo na ulit kami " naiiyak na sabi ni manang na agad ko naman pinagtaka. Tumingin ako sa iba naming maids na tinatawag kong ate at nakayuko lang sila.

" Mommy! What's really happening. Pinaalis mo ba sila?" Tanong ko sa mommy ko na patuloy sa pag-iyak.

" Brit wag mo sisihin mommy mo. Wala siyang kasalanan at wag mo papabayaan sarili at mommy mo pag-alis namin ha? Magpakatatag ka lang para sa mommy dahil kailangan ka niya ngayon" sabi sa akin ni Manang.

" Bakit po kase?! Kayo na nga lang kasama namin ni mommy tapos iiwan niyo pa po kami! Paano na kami " sabi ko na maiiyak na din pero pinipigilan ko. Di ako yung taong umiiyak sa harapan nila dahil sanay silang nakikita akong laging nakangiti.

" Basta Brit mag-iingat kayo lagi ng mommy mo at pag kailangan niyo kami text lang ha? Sige alis na po kami ma'am " sabi ni ate at umalis na sila. Gusto ko man pigilan sila kase napamahal na sila sa amin at tinuturing ko na din silang mga kapamilya pero wala ako nagawa..Nakasunod ang tingin ko sa kanila hanggang sa nawala na sila sa paningon ko..

" Mommy explain. What is really happening here?" Agad kong tanong pagk alis nila.

" Brit I'm really sorry. Our company's closed right now dahil na bankcrupt and I don't know kung sino ang may kagagawan " sabi ni mommy habang umiiyak kaya ako naman hinug ko siya ng mahigpit.

Kaya naman pala aalis na sila ate at mga kuya. We don't have money anymore. Paano na kami kung ganon? Hindi ko mapigilang isipin.

" Mommy I know how you feel pero pakatatag lang tayo. Everything's gonna be alright don't worry mommy " sabi ko pero deep inside me di ko rin alam gagawin ko. How about my studies? And everything. I grew up like a princess at hindi ko aakalain na sa isang iglap ay mawawala ito sa amin. I tried to hold back my tears as much as possible cause I need to be strong for my mommy. Pero my isa pang option that is my dad.

My Daddy pero sa totoo lang hindi ko pa siya nakakausap simula nung pinanganak ako. I admit I'm longing for a love of a father pero si momy lagi niya sinasabi that we don't him kaya ako naman kahit gusto ko makilala hindi na ako nag effort para icontact siya sa ibang bansa.. Time will come..