• Jungkook's pov •
Δευτέρα 07:00π.μ.
Η φωνή της μαμάς μου ήταν ισχυρή στα αυτιά μου όπως κάθε πρωί άλλωστε και η μορφή της να στέκεται στην πόρτα δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη.Άνοιξα τα μάτια μου και ταυτόχρονα ο ήχος της κουρτίνας να ανοίγει διάπλατα με έκανε να συνειδητοποιήσω πως άλλη μια Δευτέρα έκανε την εμφάνιση της.
Υπέροχα!
Όχι δεν το εννοούσα αυτό.
Εντάξει ίσως μου αρέσει το σχολείο και τα μαθήματα αλλά σιχαίνομαι να με αναγκάζουν να σηκωθώ από το κρεβάτι μου.
Πριν η μητέρα μου προλάβει να επαναλάβει το ότι πρέπει να σηκωθώ από το κρεβάτι μου για να μην αργήσω το είχα ήδη κάνει.
Έβγαλα τα πόδια μου από τα ζεστά μου σκεπάσματα και πάτησα στο κρύο δάπεδο μέχρι να φτάσω στο μπάνιο και να μπω για το συνηθισμένο πρωινό μου ντούζ.
[ . . . ]
Αφού ετοιμάστηκα φορώντας μια λευκή μπλούζα, την συνηθισμένη μαύρη φόρμα μου και τα σχεδόν φθαρμένα αθλητικά μου πήρα την τσάντα μου πετώντας μέσα της τα βιβλία που είχαν ξεμείνει από χθες το βράδυ στο γραφείο μου και άρχισα να κατεβαίνω με γρήγορα βήματα τα ξύλινα σκαλιά περιμένοντας να βρω τους γονείς μου ή την μικρή μου αδερφή να με περιμένουν στην κουζίνα, αλλά κάνεις.
Πλησίασα στο τραπέζι όπου βρισκόταν ένα χαρτάκι στο οποίο η μητέρα μου με ενημέρωνε για το ότι έχουν φύγει νωρίτερα σήμερα για την δουλειά και πήραν μαζί τους για το σχολείο την -κατά 3 χρόνια μικρότερη μου- αδερφή μου.
Άρπαξα ένα κρουασάν που βρήκα στο τραπέζι και περνώντας την τσάντα μου στον ώμο ξεκίνησα την συνηθισμένη διαδρομή για το σχολείο κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού πίσω μου.
[ . . . ]
Περνώντας την καλοβαμένη καγκελόπορτα του σχολείο βρέθηκα στην αυλή..εκεί όπου συναντάς διάφορες κατηγορίες μαθητών..σήμερα υπήρχε ένας ιδιαίτερος εκνευρισμός στην ατμόσφαιρα αλλά δεν είχα ιδέα γιατί.
YOU ARE READING
Lost in hell
FanfictionΑν κάποιος τους γνώριζε θα στοιχημάτιζε ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να συναντηθούν και να συνυπάρξουν ποτέ.. Και δεν θα είχε άδικο εκτός και αν αυτό γινόταν σε μια άλλη ζωή..τότε ίσως και να αναγκαζόταν να έρθουν αντιμέτωποι με μια αρ...