Gözlerini beyaz ışığa doğru açarken yanında birinin ağlayarak konuştuğunu duyuyordun. Kafanı hafifçe sağ tarafına doğru çevirince Jungkook'un elini sıkıca tuttuğunu gördün.
"Bebeğim, asla kesmeyeceğine dair bir söz verdin sanıyordum." derince nefes alıp devam etti, "Peki neden? Neden bunu kendine yapıyorsun? Ya seni kaybetseydim? Hiç aklına gelmedim mi? Mutlu olduğumuz günleri unuttun mu? Lütfen, beni bırakmayı düşünme. Sensiz yaşayamayacağımı biliyorsun."
Jungkook, gözlerini sana bakmak için zeminden ayırdı. Uyanık olduğunu ve senin de ağladığını görünce gözyaşları daha da artmıştı.
"Özür dilerim."
Kendini ancak bunu diyebilecek kadar güçlü hissediyordun.
Jungkook hızla başını sağa sola salladı.
"Asıl ben özür dilerim, senin sessiz çığlıklarını duyamadığımdan dolayı. Her şeyi unutup yeni bir sayfa açalım sevgilim. Başka bir yerde. Yemin ederim kimsenin sana tekrar zarar vermesine izin vermeyeceğim."
Birbirinize sıkıca sarılıp uzun bir süre daha ağladınız. Tüm geçmişi gözyaşlarınızla siliyor gibiydiniz. Mutlu olucaktınız. Ölene kadar.
Aslında içime sinen bir son olmadı..
Mutlu son yazmaya alışık biri değilim maalesef.
Okuduğunuz için teşekkürler!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cut ^^ Jeon JungKook
Short StoryBir kesik.. İki kesik.. Üç kesik.. Dört.. Kan küvetten zemine damlamaya başladı.