ahmak ıslatana yakalandım; ahmaktım, ıslandım

seni özlemek de senin kadar güzel...

Yazdığım ilk hikaye bu olabilir yani Friends+1'den falan da önce, o yüzden varsa bir kusurum affola, kaptan pilotunuz liliş keyifli uçuşlar ve iyi okumalar diler,

Güzel bayramlarınız olsun, bu da benden size tek atımlık bayram şekeri olsun 🍬

Karakterler: Kyungsoo, Jongin, Chanyeol, Baekhyun

♡

"Alo, Jongin orada mısın?"

"Buradayım bebeğim bir saniye... evet şimdi seni dinliyorum."

"Müsait değilsen daha sonra konuşabiliriz."

"Hayır şu an konuşmak istiyorum, sesini özlemişim."

Kyungsoo derin bir iç çekerek fısıldadı. "Ben de, ben de çok özlemişim."

Jongin'in şu sıralar işleri çok yoğundu. Kendisi de okulda asistan olduğu için hocasıyla bir iş seyahatine gitmek zorunda kalmıştı. 15 gündür birbirlerini göremedikleri gibi çok yoğun oldukları için 5-10 dakikalık fırsat yaratabilirlerse telefonda konuşuyorlardı. Onda da diğerinin bir işi çıktığı için aceleyle kapatmak zorunda kalıyorlardı.

"Nasılsın, günün nasıl geçiyor?" diye devam etti.

"Biliyorsun şu sıra yayınevi iki tane kitap çıkartıyor aynı anda ve düzenlemelerinden ben sorumluyum. Binlerce baskının çöp olmaması için gece gündüz çalışıyorum."

Jongin de derin bir nefes alarak iç geçirdi.

"Ve bir de seni özlemek gibi sol taraf ağrısı bir yaram var."

Kyungsoo sessizce gülerek devam etti.

"Tek derdimiz özlem olsun, kavuşmalar merhem olur yarana..."

Jongin devam etti.

"Öyle... Ve biliyor musun, seni özlemek de senin kadar güzel."

Jongin'in boğuk sesi ve tatlı sözleriyle yüzündeki hafif gülümsemeyle gözlerini kapattı Kyungsoo. Şimdi Jongin'in yanında olmak ve sözlerinden öpmek istiyordu onu...

"Kalbime hiç iyi gelmiyorsun, biliyorsun bunu değil mi?"

"Bunu yüzündeki hafif gülümseyle sağ elin kalbinin üstündeyken söylemesen inanabilirdim sana."

Kyungsoo gözlerini açıp eline baktığında gerçekten de Jongin'in dediği gibi kalbinin üstündeydi ve yüzünde de bir gülümseme vardı. Hafifçe kıkırdayarak "Doğru söyle nasıl görüyorsun beni?" diye takıldı.

Jongin de sandalyesinde geriye yaslanarak başını sol omzuna doğru eğdi ve gözlerini kapattı.

Elini hafifçe kalbine yaslayarak söyledi "Görmek için gözlere ihtiyacım yok ki ben kalbimle görüyorum seni."

Kyungsoo'nun yüzündeki gülümseme daha da genişledi ve bu sesine de yansıdı "Biliyorum, çünkü ben de öyle görüyorum seni."

"Birazdan telefonu kapatacağız ve ben bunu hiç istemiyorum, gel artık. Sana sarılıp uyumayı, güne, seni uyurken izleyerek başlamayı çok özledim."

Kyungsoo kafasını iki yana salladı ve cevap verdi. "Biliyorum hayatım ben de sana sarılıp kokunu içime çekmeyi özledim, ama 5 güncük kaldı zaten. Biraz daha sabır, hem beni özlemek de güzel."