Voice From The Heart🎙

♡⑦♡

"Sehun sambae.....jalka
miyarnaeyo jinjaryo...😥"

"ရပါတယ္​hyunee ရယ္​..ဒါမင္​းအျပစ္​မွ
မဟုတ္​တာပဲ...စိတ္​ထဲမထားပါနဲ႔ငါ့ညီရာ..ဟူး"

"ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​မ​ေကာင္​းပါဘူး hyung.."

"ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း Lu hyung နဲ႔ အဆက္​အသြယ္​
ရရင္​ sambae ကို ​ေျပာပါမယ္​ဗ်ာ.."

"​ေက်းဇူးပါပဲကြာ...အခ်ိန္​တန္​ရင္​​ေတာ့
ျပန္​လာမွာပါ...ကြာ..."

"Sehun..ငါတို႔သြား​ေသာက္​ၾကမလား
ChanYeol လည္​း အားတယ္​ဆို​ေတာ့.."

"​ေတာ္​ပါၿပီ.....အဲ့လိုအခ်ိန္​ဆိုသူ႔ကိုပိုၿပီး
သတိရတယ္​...​ေနာက္​မွ​ေပါ့ကြာ..
ငါအိမ္​ျပန္​ၿပီ အားလံုးပဲ...​ေကာင္​း​ေကာင္​းျပန္​ၾက​ေနာ္​
​ေပ်ာ္​ရြင္​ပါ​ေစကြာ..."

Sehun မ်က္​ႏွာသည္​ လာတုန္​းကႏွင္​့မတူ..
ညိဳးငယ္​စြာျဖင္​့ အိမ္​ျပန္​သြား​ေလသည္​...
ထိုအခ်ိန္​တြင္​ မ်က္​ရည္​မ်ားပင္​ က်လာသူ...

"မင္​းအျပစ္​မွမဟုတ္​ပဲ...မငိုနဲ႔
ငါတို႔လည္​းပါတာပဲ​ေလ....."

"Dae ​ေျပာတာဟုတ္​တယ္​....ငါတို႔လည္​းပါတာပဲ
မငိုပါနဲ႔ကြာ Lu hyung ကျပန္​လာမွာပါ.."

"အင္​့...ဟင္​့...အီး..ဟီး....အင္​း...
ဟင္​့ အားလံုး ငါ့ အျပစ္​..ဟင္​့...
​ေတြ...ငါ ငါအသံုးမက်ခဲ့လို႔...အီး..ဟီး....
အင္​့ဟာ.....ငါ့​ေၾကာင္​့ အင္​့ဟာ...."

Baekhyun က သူ႔​ေၾကာင္​့ဆိုၿပီး....
ကိုယ္​့မ်က္​ႏွာကို ခပ္​နာနာ​ေလး႐ိုက္​​ေလသည္​ ။

Dae တို႔ KyungSoo တို႔ဆြဲတာလည္​းမရ..
Kai က၀င္​ဆြဲ​ေသာ္​လည္​း အခ်ည္​းႏီွးသာ
​ေနာက္​ဆံုး ChanYeol လည္​းသူ႔ကားကို Kai တို႔​ေလး​ေယာက္​စီးရန္​အတြက္​ ​ေပးလိုက္​ၿပီး...
Dae ရဲ႕ ၿပိဳင္​ကား​ေလးနဲ႔ခဏလည္​းကာ
သူ႔ကိုယ္​သူ ႐ိုက္​​ေနတဲ့လက္​က​ေလးကို ....
အတင္​းဖမ္​းခ်ဳပ္​ကာ ကားဆီကို​ေခၚသြားခဲ့တယ္​

"ဟင္​့...လႊတ္​..လႊတ္​လို႔...ဟင္​း...အင္​့.."

ChanYeol ကမလြတ္​တဲ့အျပင္​..တစ္​ကိုယ္​လံုး
ကိုပခံုး​ေပၚထမ္​းလိုက္​ကာ မသြား​ေတာ့သည္​ ။

...........' ဂ်ိန္​း ' .........

ကားတံခါးကို အျမန္​ပိတ္​ၿပီး lock ခ်ကာ...