Death Winds □TOM RİDDLE ■

25.Let Me Sign

1943.08.02...
                          ***
"Selam babalık "kaşlarını haraket ettirip devam etti "Umarım bir misafire ayıracak zamanın vardır ? "

Genç çocuğu süzmeye başladı.Yüzünde bir az kırılmış hâyallerin ifadesi bir az da sinirliliğini temsil
eden sertlik vardı.

Gözlerinin soğuk ışıltısı yine
de vardı.Boyca ise oldukça uzundu.Nerede ise birini anımsatıyordu ona tüm hatları ile.Yıllar önce ayna da gördüğü şahsın birer fragmanı gibiydi .
Ya da aynısı...

"Se... sen kimsin ? "diye tereddütle sordu

"Yazık "deyip adamın etrafında gezinmeye başladı
"Oysa beni tanıyacağını düşünmüştüm babacım..."

" Tom ? "dedi dudakları titrerken

" Evet "bir kaç saniye karşısında ki kişiye bakıp devam
etti "Her neyse .Seninle muhâbbet etmeye gelmedim.Çünki daha ben doğmadan bu hakkı ve daha fazlasını elimden aldın.
Oysa bir baba ve oğlu yıllar sonra karşılaşırken ne yapar biliyor musun ? "

Yutkunarak sadece başına öne eğdi.Bir kez daha emin olmuştu genç çocuk - her şeyin boş olduğuna ."Göz yaşları eşliğinde güven verirmiş gibi bir birlerine sarılırlar.İşte düşündüklerim bir kez daha doğruluğunu tastikliyor"

"Tom ,lütfen böyle yapma .
Ben ann- "hemen durdurdu bay Riddle'ı "Sakın annemle ilgili tek bir ifade işletmeye kalkışma "

Bir kaç adım zorlukla da olsa öne doğru geldi.Bu yaptığından tiksinse de adamın kolundan tutarak kulağına doğru yaklaştı .Gözlerini yumup ,sesinde hiçbir ifade olmadan fısıldadı"Nefretimi bile haketmiyorsun..."

Hızlıca geriye çekilip asasını çıkarttı.Sımsıkı tutup adama doğrulttu."Yarım kalan işi halletmem gerekir "

"Hayır ,lütfen yapma oğlum..."dese bile aldırış edene benzemedi.Belki
de susmak yerine ,tüm hatalarına rağmen oğluna içten olarak sarılıp,affedilmesini dileseydi çoğu şey yeniden yeşerecekti...

"Avada Kedavra..."
Cansız bir şekilde yere yığılan bir adam ,her şeyin bitişi gibi görünen bir başlangıç ve tutulmuş gibi cansız bedene bakıp  babası için olmasa bile ilk olmayan göz yaşlarından bir kaçını akıdan bir genç.Duyguları ölmemişti onun ,aslında hiç kimsenin bilmediği göz yaşlarına ve kulakları titreten çığlıklara sahipti o...