Kaçış

4*

Yanağımdan yaşlar süzlürken mektubu okumaya başladım.

'' Sevgili kızım ; canımın içi biliyorsun sana değer veriyorum ve seni seviyorum. Bu mektubu okuyorsan başın belada demektir. Sana gerçekleri açıklamanın vakti geldi, bana kızıcaksın bunları okuyunca. Şimdiye kadar baban ve ben yaptığımız her şeyi güvende olman için yaptık. Kızım küçükken bana sürekli sesler duyduğunu görmediğin kişilerle konuştuğunu söylerdin. İşte tüm bunların bir açıklaması var, sen daha 2-3 yaşındayken dünyada çok az kişide görülen bir hastalığın vardı. Gözümün önünde her gün eriyordun kızım, seni en iyi doktorlara gösterdim. Hiç kimse bir çözüm bulamadı taki o adama kadar , doktor olmadığını biliyorum. O kadar çaresizdim ki ürettiği aşıyı kullanmayı kabul ettik, her ne olursa olsun ölmenden daha iyiydi. Yan etkilerini bilmiyorduk, hastalık yok olmuştu. Sen ilk kullanmış olan kişiydin, senden sonra 4-5 kişiye daha yapıldı. Yan etkilerini tahmin edebiliyorsun değil mi kızım? Duyduğun o sesler , hepsinin açıklaması var ve baban konusuna gelince yazmakta bile zorlanıyorum, bana lütfen kızma. O yaşıyor , baban yaşıyor kızım. Sana bunları yaşattığı için ona kızma, bana kızma. Her şey senin için. Baban senin gibileri koruyan biri. Senin burda olmanın sakıncası olmadığını düşündük, kağıdın arkasında bankadaki hesabımın şifresi ve babana ulaşabileceğin bir telefon numarası var. Gözümü arkada bırakma , babanı ara ve bankadaki tüm parayı çek. Seni çok seviyorum kızım , ne olursa olsun benimle konuşabileceğini unutma. Yapabiliceğini biliyorsun , her zaman yanındayım...''