Dear Paper Heart

part 1 : when you found out about my letter

One day after their Biology class while nasa classroom. Nanghiram si Baste ng notes sa kanyang kaibigan na si Dave.

Baste: Dave, may note ka sa Rizal? Pakopya naman oh, sauli ko sayo mamaya.

Dave: Sure bro.

Binigay ni Dave yung notebook nya sa Rizal. Pinasok naman agad ni Baste sa bag nya tapos umalis na sila. Pumunta na sila sa kanilang kanya kanyang klase.

Dave texted: Bro, dalhin mo nalang yung notebook ko, pauwi na ako di ako papasok. Kunin ko nalang bukas.

That night, while kinuha ni Baste yung notebook, may letter na bumagsak galing sa notebook ni Dave. Hindi nya napansin kasi nagchat sila ni Emma. After a short while ay nakita na niya ito at agad binasa.

Dear Paper Heart,

Hindi ko alam kung kailan nga ba nagsimula.

Di alam ni Baste kung ano ang letter na kanyang binabasa kaya takang taka siya kung ano eto. He continues to read anyway.

Hindi ko alam kung paano pero tandang tanda ko pa yung una nating pagkikita. You said 'Hi' then you sat beside me. Nanghingi ka pa nga ng papel, talaga lang ha, you didn't say thank you. Yeap, I remember.

Naalala ni Baste nung una silang tatlo nagkita. Magkatabi si Dave at Baste habang papunta sa kanila si Emma. Nasa likuran ng classroom silang tatlo nakaupo.

Emma: Hi.

Emma: Is this seat taken?

Baste: Nope.

Emma: ( smiles )

Dave: Hi ms. Transferee ka din ba?

Emma: ( nods )

Pareho pa rin ang susunod na subject nila kaya sabay nalang silang pumunta sa next room.

Dave: Sana naman talaga, I will enjoy programming, kasi pag hindi, ewan ko nalang. Baka next semester mag Accountancuy na naman ako.

Baste: Wait? Di mo pa na try mag program?

Emma: Nursing nga siya diba?

Baste: I mean, don't we have programming in High School?

Emma: Kami wala. Well, may html but dugh, as if.

Dave: Yes we have programming, we make websites ganon but it's not the cool stuff right?

Baste: Look bro, HTML is not programming okay. Stop right there baka mapahiya ka.

Dave: Okay okay okay. Agad agad. Judge agad. Alam mo ba yung biggest bone and yung smallest? How about yong hypothalamus.

Baste: Hahahahaha youre so funny dude, and sarcastic.

Emma: Balik ka nalang kaya sa Nursing Dave. Hahaha

O baka dyan sa pabango mong dumikit na talaga sa ilong ko. Up until now di ko pa rin alam anong brand ng perfume mo pero naaamoy kita kahit saan. Kahit nasa kabilang room ka, I know malapit ka lang kasi your smell is all over the place. Parang naka bluetooth ang amoy mo at ang ilong ko. Even when I am walking alone sa mga malls, kapagka naamoy ko yang pabango mo, mapapalingon nalang ako hoping nasa paligid ka. Kahit magmukhang tanga na.

Habang naglalakad sila papunta sa next class nila ay patuloy parin ang kwentuhan ng mga bagong magkaibigan.

Dave: You know what? Same kayo ng pabango ng teacher namin nung High School.

Emma: Are you serious?

Emma: I mean, may taste ang teacher mo.

Dave: Uu nga, ewan. Basta, nung pumasok ka sa room, naalala ko yung highschool days ko.