Bugun okulun ilk gunu tabi bu seyin beni mutlu ettitigi soylenemez .Ama bu gunun farkli bi onemi var.Bugun tiyatro secmeleri var.Bende listedeydim tabi seçilirim mi orasını bilemem.Eveteeet!Beceriksiz,sakar olmami ve ezber yapamiyo olmami bir kenara birakirsak benden iyi bir aktor olur ^^Ama napalim ben buyum:-) Bu kadar konusma yeter.Hemen ustume spor tarzi biseyler giyip,biraz makyaj yapip mutfaga indim.Her zaman ki gibi annem coktan evden cikmisti.Babam mi?cok uzun hikaye...her neyse dolabi actim,her zaman ki gibi yiyecek bir seyler bulamadim.Hemen kendimi evden attim.kulustur antika arabama bindim ve lisenin yolunu tuttum.okulun ilk gunu filmlerde hep cok guzel olur ama benim hayatim cok siradan of.neyse tiyatro salonuna dogru yurumeye basladim.Kalbim yerinden cikacak gibiydi.evet,sonunda ufukta tiyatro kapisi gorundu.adimlarim hizlanmaya basladi.bir anda kendimi yerde buldum.bi hayvan yuzunden yere yapismistim elini uzatti gerizekali.Kendim bir cirpida yerden kalktim.hemen arkami dondum ve aklima gelen herseyi yuzune soyledim.ama cocuk sadece sustu ve kisik bi sesle ozur dilerim dedi.Bu cocugu onceden hic gormemistim,kumral ensesine uzanan saclari buyuk ve acik yesil gozleri vardi.Cok hos biriydi.ama beni yere dusurup rezil olmama sebep olmasi gercegini de degistirmez.Her neyse butun hizimla tiyatro salonuna girdim.10-15 kisi vardi.İtiraf etmeliyim ki cok guzel kizlar vardi.Tabi böyle düşunduğumu onlar asla bilemicek olsalarda. Neyse sorun yok ilk görduğum sandalyelerden birine oturdum sonuçta ben üşengeç biriyim.Sırayla isimlerimiz okundu. 3. sıradaydım bu gayet dael tabi benim için.sıra ile sahneye çağırılıyorduk.
-ahh juliet beni bırakma
-seni hiç bırakırmıyım romeo(ve öpüşürler ıyyk iğre.... ne bidakika senaryoda böyle bişi yoktu)
ben juliet olucağıma göre romeo olacakkişiyle gerisini biliyosunuz zaten (yani öpüşmek zorunda kalıcaktım...) ve bu benim hiç hoşlanmadiğim bişi tabisiki erkeğimi bulana kadar bu da biraz uzun sürebilir
sahneye cikanlar gercekten cok guzel oynuyorlardi ama ben kendime guveniyorum yapailirim tabi opusme bolumu biraz bozuyo...haa bide romeomu bilmiyorum eşlerimizi soylemediler buda ayri bi kotu.Her neyse sira bana geldi sahneye ciktim sayin sevgili(!) tiyatro hocamiz Bayan Brown esimin adini bagira bagira soyledi "İan,ian".bir anda sok gecirdim esim kimmis bilin bakalim?...bana carpan kumral cocuk...bir birimizi gorunce resmen şok gecirdik ama daha fazla bekleyemezdik yoksa atilirdik.Butun ozguvenimle elime verilen kagittakileri okumaya basladim...
ve sira o igrenc kisma geldi.İan yavasca bana yaklasti ve yumusak bi sekilde beni optu o kadar yavas ve sakindi ki cok etkilenmistim e tabi hayatinda sadece bir kere opusen biri icin garip bi duyguydu.Evet sahneden indik ve digerlerinin bitirmesini bekledik.sira sonuclarin aciklanasina geldi cok heyecanliydi herkes."kazanan cift:İAN ve ANGEL."
BU HİKAYEDE BANA ÇOK YARDIMI DOKUNDUĞU İÇİN ARKADAŞIM ESRAYA TEŞEKKÜRLERİMİ İLETİYORUM HERŞEY İÇİN SAOL ESRA
LÜTFEN +VETO ATIN BEKLİYORUM HEPİNİZİ SEVİYORUM:-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(:BAZEN HAYAT YÜZÜNÜZE GÜLÜMSER:)
Dla nastolatkówHayata gülümsersen oda sana gülümser:-)
