Prolouge

7 0 0
                                    

Jeian Point of view

"Can't believe this! How did you!?" Manghang sabi niya sakin.
Hindi talaga siya makapaniwala dahil sa nagawa ko, pero kakaiba ba talaga ang pinaggagawa ko? Or baka nanggugulo lang ako, please gisingin niyo ako. Ayoko dito, kakaiinis na.

"Stop now!" Sigaw ko sa kanya. Pero tinignan lang niya ako, hindi ba siya marunong makinig?
"Stop what?! Mas mabuti wala kana para hindi kana makabalik pa!" Nanglamig ako sa sinabi niya. Hindi maari, kayang-kaya ko siyang laban alam kong matatalo ko siya. Tiwala lang sa sarili.

Nagisip ako kung anong mas makakabuting gawin ko para maunahan niya ako, sa gagawin niya. Bigla akong nagulat ng may isang patalim na hinagis sa harapan ng tinatayuan ko. Hindi ako maaring gumamit niya maaring mapanganib ang buhay ko't di na makakabalik.

"Sabihin mo na kung anong gusto mong sabihin bago ka mawala." Ani niya, at dahilan ng sobrang panginginig ng kamay ko. Dahan-dahan kong pinulot ang patilim, at tinignan ko ang reflection ko sa kutsilyo. Napagisip ako kung anong mas magandang gawin para talaga maunahan ko siya.

Dahan-dahan na siyang papalapit sakin habang hawak niya ang samurai. "Ako ang magtatapos sayo!" Sabi niya at mas binilisan niya ang paglapit sakin.

"Hindi sa palad mo mawawala ang buhay ko." Malamig kong sagot sa kanya, at bahagyang napahinto siya ng sinaksak ko ang patalim sa dibdib ko. Hindi ko naramdaman ang sakit, o hapdi sa ginawa ko, bigla ng nagdilim at nagising akong nakahiga sa kama ko.

"Anak, gising kana pala?" Bugad ni mommy at binuksan niya ang bintana ko. "Muzta tulog mo? At bakit pawis na pawis ka?" Tanong niya sakin.

"Morning mom. Nasobrahan ata ang panaginip kaya ganito ako." Sagot ko sa kanya, kahit alam ni mommy na may kakayahan akong makipagusap ng stranger gamit ng panaginip ko, pero minsan shini-share ko sa kanya ang mga panaginip ko, minsan naman pag hindi maganda hindi ko sinabi sa kanya.

"Maligo kana at kumain sa baba, nakahanda na ang pagkain." Tumango lang ako sa sinabi ni mommy at kinuha ang tuwalya ko, pumunta sa banyo.

Habang naliligo ako, binabagabag pa rin ako sa panaginip ko pero ang hindi ko maintindihan kung bakit ang sama ng galit ng lalaki yun sakin, bakit niya ako gustong-gustong patayin? Pero kaya ba yun na lang ang ginawa ko para hindi ako lalo masaktan? Kinabahan talaga ako. Habang inaalala ko naman ang scene na sinaksak ko ang sarili ko, kinabahan ako.

Nagmadali akong maligo para hindi ako magambala uli ng masamang panaginip na yun. Sobrang weird talaga na panaginip na yun, ano kaya ang gustong ipahiwatid na yun? Di bale na!

Pagkalabas ko ng banyo at pumasok sa kwarto ko ay wala na si mommy, baka bumaba na ata yun. Dali- dali akong nag bihis ng uniform ko at inayus ng pagkasuot. Nagulat na lang ako ng biglang binuksan ni mommy ang pinto.

"Anak?!" Tawag niya at ngumisi ng malaki.

" Bakit? Nakakagulat naman po kayo." Sagot ko sa kanya habang nakaharap ako sa malaking salamin ko.

"May date ako mamaya baka hindi ako makauwi ng gabi." At mas lalong ikinagulat ko, sa edad niyang 43 may makikipagdate sa kanya? Kung sabagay kung sa Love, Age doesn't matter.

"Talaga? Alam ba ni kuya yan?" Seryosong tanong ko kay mommy.

"Wag mo na lang sabihin sa kuya mo, puwede? Secret na lang natin." Nagmamakaawa siya.

A Dream of You (On-going)Where stories live. Discover now