ในอากาศที่ร้อนระอุของช่วงบ่ายจากพระอาทิตย์บนท้องฟ้ามันควรเป็นช่วงเวลาที่แทฮยองเปิดแอร์ให้ฉ่ำห้องนั่งเล่นและเปิดซีรีส์หรือหนังดูสักเรื่อง
ถ้าไม่ติดว่า
"คุณสะบัดมันด้วยสิ"
เจ้าของร่างสีน้ำผึ้งมองผ้าในมือตัวเองก่อนแทฮยองจะสะบัดมันด้วยความแรงจนละอองน้ำในเนื้อผ้ากระเด็นโดนหน้าคนบอกอย่างซอกจิน
"ผมบอกแล้วว่าผมตากคนเดียวได้ ถ้าร้อนคุณก็เข้าไปรอในบ้านสิ"
"แล้วทำไมต้องมาทำอะไรพวกนี้เอง ถ้างั้นจะจ้างแม่บ้านให้เปลืองเงินทำไม ?"
"คุณ นี่มันวันหยุดยาว เขาก็มีครอบครัวของเขา ปล่อยให้เขาไปใช้เวลาพักผ่อนกับครอบครัวเขาบ้างสิ"
พรึ่บ !
"อ๊ะ !"
แทฮยองก้าวถอยหลังเมื่อร่างสูงสะบัดผ้าใส่ตัวเองจนรับรู้ได้ถึงละอองน้ำที่กระเด็นมาโดนหน้า
พรึ่บ
พรึ่บ
"ซอกจิน มันเลอะ"
พรึ่บ
"ปล่อย!"
แทฮยองร้องลั่นเมื่อถูกวงแขนแกร่งรวบเอวตัวเองไปจนหน้าของตนแทบฝังลงไปบนอกของซอกจิน
"กลับไปรอในบ้าน"
"มันเหลืออีกไม่กี่ตัว- อ๊ะ! ซอกจิน ปล่อยนะ ! ฮ- ฮ่าๆๆ บอกให้ปล่อย ฮ่า ปล่อย !!"
โอเมก้าสะดุ้งตัวและพยายามดิ้นหนีเมื่อก้านนิ้วของซอกจินจิ้มมาที่เอวตัวเอง ปากบางพยายามจะไม่หัวเราะแต่เมื่อซอกจินจี้มาที่เอวตัวเองแทฮยองก็ต้องดิ้นหนีและหัวเราะจนมาจนน้ำตาซึม
"ฮะ ฮ่าๆๆๆ ก็ได้ ฮ่าๆๆ ก็ได้ พอแล้ว พอก่อน"
ชายหนุ่มหยุดมือที่กำลังจั้กจี้คนรักตัวเองก่อนเขาจะค่อยๆคลายเอวบางให้เป็นอิสระ ตาคมมองตามแผ่นหลังเล็กที่เดินหายเข้าบ้านก่อนเขาจะส่ายหน้าและหันไปตากผ้าต่อให้เสร็จ
BẠN ĐANG ĐỌC
ลูกเลี้ยงจีมิน #KOOKMIN #JINV
Fanfiction"ผู้หญิงของคุณพ่อนี่ปากเก่งทุกคนเลยนะครับ...แต่ผมไม่เห็นมีใครปากเก่งจนทำให้คุณพ่อเสร็จได้แบบผมเลย"
