သူ႔အခန္းေလးထဲ က ေန ခုထိ ထြက္မလာ တစ္ညလံုး
chan - ကေလး ဦးေတာင္း ပန္ပါတယ္ တံခါးဖြင့္ ေပးပါေနာ္ ကေလး
kyung တံခါး ဖြင့္လိုက္သည္
chan - ကေလး ဦး
kyung - ရတယ္ ဦး kyung နားလည္တယ္ သူအတင္းေခၚ လို႔မို႔လား
chan - ဟို အဲ႔ဒါက
kyung - ရႈး
ႏႈတ္ခမ္းေလး ေပၚ လက္ညိဳး တင္၍
kyung - ဦး ဘာမွ မေျပာပါနဲ႕
chan - ဦး ေတာင္းပန္ပါတယ္
kyung - ေတာင္း ပန္ရေလာက္ေအာင္ ဦး အမွာ းမလုပ္ထား ပါဘူး Kyung ဘာသာ ျဖစ္ေနခဲ႔ တာ
chan - ကေလး
KYUNG - ဦး အလုပ္မသြားဘူးလား
CHAN - ဒီေန႕ ကေလး နားမွာပဲ ေနမွာ
kyung - ဦး kyung ဗိုက္ဆာ တယ္
chan - ဟင္ ဟုတ္လား ဒါဆို ဦးတို႔ တစ္ခုခု သြား စား မလား
kyung - ဟင့္အင္း ဦး ခ်က္ေကြ်း
chan - ဟာ အဲ႔ဒါမွ ျပသာနာပဲ အိမ္ မွာ ဘာမွ မရွိဘူး
kyung - ဘာျဖစ္လဲ market သြားမယ္
chan - ဟုတ္ပါျပီ ဗ်ာ သခင္ေလး သေဘာပါ
kyung - ဒါဆို Kyung ေရမိုးခ်ိဳး လိုက္အံုး မယ္
chan - အႀကာႀကီး မခ်ိဳး နဲ႔ ေနာ္
kyung - ဟုတ္
chan - လိမၼာလိုက္တဲ႔ ကေလးေလး
ဆိုကာ ေခါင္း ကို ပုတ္ကာ ရယ္ျပေနေသာ ဦး ကိုႀကည့္၍
kyung pov - ဦး kyung ဘာကို မွ မေတြးခ်င္ဘူး တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္ ပါရေစ
__________
Super market ထဲ တြင္
kyumg - ဟို ေနရာ ဟိုေနရာ
kyung - အဲ႔ဒါေတြ ယူ မယ္
kyung - ဒါေရာ ဒါေရာ
kyung - ေပ်ာ္စရာ ႀကီး ေဟး
chan - ကေလး တိုးတိုး
chan - ေတာ္ ျပီ ေလ ကေလး ရဲ႕
chan - မ်ား ေနျပီ
Chan - မလို ဘူးေလ
တြန္းလွည္း ထဲ တြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးဟေႀကာင့္ သူအခုမွ သက္ျပင္း ခ်မိျပီ ကေလး စိတ္ဆို ေတာ့ စိတ္ထဲ မထား ေတာ့ ဘူးထင္တယ္
