YY-1-

35 3 5
                                    

Herkese merhaba arkadaşlar. Öncelikle çok heyecanlıyım bu yolda ki ilk adımım. Umarım okurken satırlar da kendinizi bulabilirsiniz. SİZLERİ SEFİYOOOM

multi: rüveyda kara

**********

Hayatıma yön veren birileri olmuştur hep.Aslında bende isterdim kendi hayatım hakında söz sahibi olmayı, hayatım da gelişen olayların yönlerini belirlemeyi ama bende bu aile olduğu sürece zor görünüyordu. Monotonlukta level atlamış bit hayata ve aileye sahibim. Kızların ilk aşklarının babaları olduğu hakında bir kaç yazı ve dergi okumuştum. Ya ben normal bir kız değilim yada babam ilk aşk olamayacak kadar duygusuz bir insandı.

Biraz kendimden bahsedeyim. Ben Rüveyda Kara 22 yaşında anlattığım gibi normal bir orta halli ailenin tek çocuğuyum. Bir kardeşim olsun isterdim ama kardeşim yerine koyduğum birileri vardı. Merve benim çocukluk arkadaşımdı küçükken çok yaramaz bir kız çocuğu olduğum için Merve'nin mahalleye gelmesi ile onu dikenli güllerin içine atmıştım. O gün çok fazla yara alması ve ağlamasıyla dayanamayıp bende ağlamış ve onu o küçük boyumla sırtımda taşıma ya çalışmıştım. Tabi ona da taşımak denirse çünkü Merve'nin bir ayağı yerde sürükleniyor bir ayağını karnıma bastırmış tutmaya çalışıyordum Merve adeta beni boğmak ister gibi kollarını boynuma sarmıştı. İkimizde ağlayarak gelmiştik bizim eve o günden sonra çok yakın arkadaş, dost olmuştuk.

Ben aslında dışarda ki insanlara göre çok soğuk biriydim. Siz bide içimi görün, babamın bana olan davranışlarından dolayı biraz hayattan soğumuştum, yanıma merveden başkalarını yaklaştırmaz bir hale gelmiştim. Bunun en büyük suçlusu da babamdı.

En büyük hayalim beyin cerrahi olmak. Bu fikri dedem sokmuştu aklıma bana derdi ki hep 'Zehir gibi aklın var kızım bu aklını ellerine ver. Ver ki baban gibilerin aklını düzelt' derdi dedimin lafları ile kendime çok büyük bir hedef ve hayal kurmuştum.
Hayatıma hiç arkadaş almamamın yanında hiç erkek arkadaşım da olmamıştı. Babamın beni sevmemesi, aşağılaması ile bütün erkeklerden nefret eder olmuştum. Feminist değildim ama onların da bana babam gibi davranacağı düşüncesi bana küçüklükten kalma bir travma etkisi yaratmıştı.

Hayatım da annemle babam gibi bir aşk ister miyim bilemiyordum. Babam gerçekten karısına çok sadık ve seven bir adamdı. Galiba garezi bana, bilemiyorum. Babam sürekli anneme onu sevdiğini söyler annemde bu durumdan çok hoşlanırdı. Bana göre sevgi cümlesi özel olmalı bir erkek kıza aşkını, sevgini itiraf edecekse kızın hiç beklemediği bir anda yapmalı ki daha özel olsun o büyülü kelime. Bu düşüncemden anneme bahsetiğim de ise erkeğin aklın da sürekli olması gerektiğini ve karısına onu sevdiğini söylerken yavaştan da kendi beynine sübliminal mesaj vermesi gerektiğini savunuyordu. Saçma.

**********
Beynim de çalan alarm sesiyle yada vazgeçtim gerçekte de çalan masamın üzerinde ki saaatime yumruk atarak yere düşmesini sağladım. Elimde ki anlık acı ile çığlık atarak yataktan doğruldum. Aah acaba salak falan mıydım, bir insan neden güzelim saatine yumruk atar ki. Elimin üstünü öpüp kafamı tekrar yastığa koydum ki aklıma gelen şeyle hızlıca ayağa kalktım. "Doktorluk, cerahlık, hastane, ilk gün, " diye kendi kendime saçmalarken iç ses meri'nin araya girmesi ile saçmalama ya son verdim. 'Evet şimdi o kelimeleri topla ve 40 yapar diye bağır ' kendi kendime kıkırdadım, ayy iyice delirmiştim. İç sesimin neden mi adı meri çünkü benim ikinci beynim Merve olduğu için iç sesimin adını da mervenin adının kısaltma hali olarak koymuştuk. Yani Merveyle ben.

Apar topar odamdan çıkıp yan tarafımda ki banyo ya girdim. Lavabo işleri mi halledip geri odama döndüm. Dolabımın karşısına geçip gece hazırladığım kıyafetleri askıdan aldım ve üzerime geçirdim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 14, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YÜREK YANGINI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin