Το επόμενο πρωί σηκωθηκαμε και κλασικά φτιάξανε το σπιτι. Οι μέρες κυλούσαν με αγωνες, πηγαίνοντας στην παραλια, και ετοιμάζοντας τα πραματα μας. Φέτος θα ηταν μια δύσκολη χρόνια είναι αρχές Σεπτέμβρη ακόμα έχει ζέστη και δεν έχουμε θέματα ξέρουμε οτι θα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα μονοι μας αλλά και να τελειώσουμε στην σχολές μας δεν ξέρω κατα ποσο είναι και εφυκτο να περάσουμε όλοι μαζί αλλά το θέλουνε πολύ και ελπίζω να το καταφέρουμε δεν ξέρω γιατί τα σκέφτομαι όλα αυτα. Αυτό που θα πρπεε να με προβληματίζει είναι αυτό που έγινε πριν 2 μέρες ρα σημειώματα και τα λουλούδια δεν έχουν σταματήσει ο Χρήστος είναι μέσα στα νεύρα τον καταλαβαίνω λιγάκι αλλά νιώθω οτι μαφηνει μονη μου
Χ- τι σκέφτεσαι; με ρώτησε κάπως ψυχρά πήγα κοντά του τον κοίταξα βαθιά στα ματια και τον αγκαλιασα χωρίς να το καταλάβω άρχισα να κλαίω
Χ-ει ει μικρή μ πριγκίπισα κοιτάμε
Ρ- αλήθεια δεν ξρ ποιος είναι συγνώμη μην είσαι τόσο ψυχρός απέναντι μου σε παρακαλω
Χ- μην κλαις μου σπαραζεις την καρδιά και τι ξες σε παρακαλώ μικρή μ εγώ συγνώμη νιώθω οι δεν μπορω να σε προστατεψω απο όλο αυτό και....
Ρ- σαγαπαω
Χ- κ γω πριγκίπισα μ κ εγώ πάμε στα παιδιά;
Ρ- είναι πάνω σε;
Μ εγνεψε θετικά τον πήρα και πήγαμε πανω
Μηκαμε στο πσθτι όλοι ηταν στους καναπεδεε και δεν μίλαγαν τι να πουν πριν λίγο μάθαμε οτι μπορεί να κινδυνεύουν και οι ζωές μας και τι εννοώ
Flashback
Ρ- ρε παιδιά δεν πάμε καμια θάλασσα;
Αν ναι ρε πάμε
Αγ- πω φιλέ ναι να δροσιστουμε πεθαίνω απο την ζέστη
Ξαφνικα χτύπησε η πόρτα
Ρ- περιμένουμε κανέναν; όλοι εδώ δεν ημαστε πάω να δω
Αγ- όχι δεν θα πας εσύ θα οαω εγώ
Οτάν ο άγγελος άνοιξε την πόρτα είδαμε ενα σημείωμα που έλεγε
Αφήνεις την ραφ ήσυχη γίνεται δικιά κου και ζεις κανονικά την ζωή σου ηταν είναι και θα είναι δικιά μου θα κάνω τα πάντα ακόμα και αν σε σκοτώσω Χρήστο
Κρυφός θαυμαστής
Υγ.ΜΕΙΝΕ ΜΑΚΡΥΑ ΤΗΣ
σοκαριστικαμε όλοι
End of flashback
Τι να πούνε καθομασταν και κοιτιομασταν
Ρ- αύριο ξεκινάν τα μαθήματα τι θα κάνουμε ;
Η- πραγματικά δεν ξέρω πως θα τα βγάλουμε πέρα γιατί σοβαρά μονο με τους παράνομους δεν ξαταφερνουμε κάτι θα πρέπει να δουλεύουμε και ΑΣΕ που δεν θα έχουμε χρόνο για μας μετα έτσι πραγματικα δεν ξερω.
Αγ- μην απελπιζομαστε δείτε μέσα σε 1 μήνα καταφέραμε να φτιάξουνε μια ολόκληρη πολικατικοια δεν είναι κάτι αυτό;
Αν- όσο δίκιο και να έχετε με τα μηνύματα τι θα γίνει; απο απουσίες; δεν ορπεει να μείνουμε ; χρόνο να διαβάσουμε θα έχουμε;
Ν- όλα πάνε σκατά
Ρ- όλα όμως
Χ- είμαστε τόσο απεσιοξοι και θέλετε να παει και κάτι καλά λοιπον πρέπει να κανονιζουμε αγώνες μεταξύ μας και με άλλους θα κρατήσουμε κάποια λεφτά στην άκρη αλλά θα αρχίσουμε να δουλεύουμε ο καθένας τα δικά του μεν αλλά για όλους δε κανένας δεν θα κανει κάτι λιγοτερο απο κάποιον άλλον είμαστε όλοι εδώ για ολους δεν θα αφήσουμε κανέναν να πεσει. Βρέθηκαν τυχαια, γίναμε παρέα γτ αναγκάστηκαν έπρεπε να γνωριστουνε για την ραφ δεν μείνανε όμως αδέλφια απο τύχη αλλά απο επιλογη και αυτό μας κρατάει ζωντανους. Εγώ την ραφ την αγαπάω και δεν έχω σκοπό να την αφήσω για εναν ηλίθιο που μου στέλνει ανώνυμα μηνύματα
Χ- Πέστα ρε μπρο
Αγ- τέλος δίκιο έχει γίναμε αδέλφια και δεν έχω σκοπό να κλαιγομαι θα πάμε να διασκεδαδιτμε και αν έχει τα κοτσια ο κρυφός θαυμαστής ας εμφανιστεί να μιλήσει
Αφηγητής
Αυτά είχε πει ο Χρήστος δεν ήξερε όμως ποσο δύσκολα πραγματα τον περίμεναν θα τους έπιανε πολύ απροετοίμαστος αυτό που θα συναιβενε ο "κρυφός θαυμαστής " ηταν αποδεδειγμένα τρελός είχε σκοτώσει κοσμο η ραφ ηταν το 19ο θύμα του δεν κατάφερε σχεδόν καμια να γλυτώσει ηταν πολύ μπλεγμένος για να καταφέρει κάποιος να τον κλείσει μέσα φαινόταν παντού αγνός και αθώος είχε πάντα την τύχη με τι μέρος του και σε αυτήν την ιστορία τουλάχιστον στην αρχη. Δεν ήξεραν ποιος ηταν για λίγο καιρό τους άφησε στην ησυχία τους γιατί απλα ετοίμαζε το μεγαλο χτύπημα εκείνοι πίστευαν όρι σταμάτησε και ζούσαν την ζωή τους ευτυχισμένοι τα μαθήματα τους είχαν ξεκινησει αποφάσισαν όπως ειπαν να κρατήσουν τις απουσίες για το καλοκαίρι και συγκεκριμενα όταν τις χρειαστούν πιο πολύ. Ο καθένας κάθε φορά ηταν χαμένος όλοι φοβόντουσαν όλοι πίστευαν οτι είναι πολύ καλό για να ε αληθινό και είχαν δίκιο κανένας δεν τόλμησε να μιλήσει να τα πει όλα αυτά αλλά όλοι είχαν τους δικούς φόβους και δυστυχώς θα εβγαιναν αληθινοί5η μερά που είχαν μαθημα
Αποφασίσαμε να πάμε μια βλτα ήταν παρασκευή ο Χρήστος είχε μια δουλεια μας υποσχέθηκε οτι θα ερθει είχα κακό πριαισθημα έφυγε με την μηχανή με μεγάλη ταχύτητα είχε πέ οτι θα νας προλάβαινε εμείς φύγαμε με το αμάξι και πήγαμε στο γνωστό δασάκι μόλις αρχίσαμε να περπατάμε είδαμε ενα σημειωμα κοιταχτηκαμε και ο χάρης ΟΗΕ και το πήρε τι διάβασε φωναχτά σε όλους
Μην περιμενε φυσικά να γυρίσει ο Χρήστος και μην προσπαθήστε και αν τιν ειδοπιιησετε είναι ειδη αργα. Για όλες μ Ράφα τώρα πως νιώθεις ξέρεις οτι κινδυνεύει και φωτιάς εσύ και εκτός αυτου δεν μπορείς να κανείς και τίποτα
Δεν ήξερα τι να οω πήρα κατευθείαν τηλέφωνο το χρηστο αυτό που άκουσα με έκανε να λιποθυμισω το κινητό κου έπεσε απο τα χέρια και όλα μαυρισαν μετα το απόλυτο σκοτάδι
Αφηγητής
Το χτυοηνα είχε έρθει κανένας δεν φανταζιατν ποσο δύσκολα θα είναι τα πραγματα κανένας δε ήξερε και όλοι ανσυχιτσαν τα πραγματα οηγεναν πι χαλά απο ποτε τίποτα δεν σχεδίαζαν πια είχαν μειβει στασινοι και εκείνοι αλλά κ εκείνος πινουσε ν βλέπει την αγαπημένη του να πονάει για άλλον αλλά βασάνιζε ακόμα περισότερο τον Χρήστο δεν τιν ήθελε ζωντανό όσο και αν οονουσε δεν τον ήθελεΝαι είμαι απαράδεκτη έχω να ανεβασω ποσο καιρό και τώρα σς αφήνω και με την αγωνία σε ενα βαρετό κεφ. Θα τα ξαναπουμε σύντομα έχουν ξεκινήσει τα σχολεία και λογικά πολύ απο εσάς με καταλαβαίνουν φιλμπες ελπιζω αυτη την φορά να ανεβασω ενα κεφάλαιο γρήγορα
VOCÊ ESTÁ LENDO
Δεν θα τα πάμε καλά...?!!
Ficção AdolescenteΡαφαελα: ενα κοριτσι με δυναμικο χαρακτηρα αλλα ευαισθητο φυσιολογικό ουτο "φυτο" ουτε badgirl... Θα πρεπει να μετακομισει απο την πολη της και να παει σε μια ξενη τι θα δυμβει στο νεο σχολειο? στην νεα γειτονια? Χρήστος: το badboy του σχολειου...