Jealousy

951 13 11
                                    

ผลงานเรื่องนี้เป็นผลงานของคุณ imaginaryfriendashkun หยกเป็นแค่ผู้แปลเท่านั้นค่ะ

ต้นฉบับ
https://archiveofourown.org/works/15537135/chapters/36096198

**************

"ทำไมเขาถึงอยู่กับคุณตลอดเลยล่ะ?" ทันทีที่นักศึกษาเดินออกไปพ้นห้องทำงานของเสิ่นเว่ย จ้าวอวิ๋นหลานเป็นอันเปิดปากถามอย่างไม่รีรอ เขาดีใจมากที่ได้อยู่ตามลำพังกับคนรักสองต่อสองสักที หลังจากเจ้าเด็กนั่นเอาเเต่ป้วนเปี้ยนไปมาอย่างน่ารำคาญ

ทั้งสองนั่งหันหน้าเข้าหากันอยู่ในห้องของเสิ่นเว่ยโดยมีโต๊ะทำงานกั้นกลาง เจ้าของห้องกำลังยุ่งอยู่กับงานเอกสาร ส่วนแขกเองก็ยุ่งอยู่กับการสำรวจองค์ประกอบบนใบหน้าของอีกคน ในปากคาบอมยิ้มไว้อย่างทุกที

เสิ่นเว่ยเงยหน้าขึ้นสบตา "เขาเป็นผู้ช่วยคนใหม่ของผมน่ะครับ หลี่เชี่ยนไม่อยู่ ผมต้องมีคนช่วยเรื่องเทคโนโลยี"

จ้าวอวิ๋นหลานรู้อยู่แล้ว แต่เป็นผู้ช่วยไม่ได้หมายความว่าเจ้าหนูนั่นจำเป็นต้องมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ แฟนเขาตลอด 24 ชั่วโมงไม่ใช่หรือไง! หลี่เชี่ยนดีกว่าเยอะ เธอเคารพความเป็นส่วนตัวของเสิ่นเว่ย เธอเคารพเขา เธอไม่กวนเสิ่นเว่ยในช่วงพัก เธอไม่กวนตอนเขาอยู่กับเสิ่นเว่ย เธอไม่เอากาแฟมาให้เสิ่นเว่ยทุกวัน และเธอก็ไม่ได้ตกหลุมรักเสี่ยวเว่ยของเขาด้วย!

ใช่แล้วล่ะ จ้าวอวิ๋นหลาน หัวหน้าหน่วยสืบสวนที่ทุกคนหวาดผวา กำลังหึงเพราะเด็กน้อยอายุยี่สิบที่ยังเรียนไม่จบปีสอง! ให้ตายสิ ทำไมเขาถึงเลือกมาเป็นตำรวจตั้งเเต่เเรกกันนะ? เขาควรลาออกมาเรียนต่อปริญาตรีตอนนี้เลยดีมั้ย? หรือเขาควรมาเป็นศาสตราจารย์ด้วยกันกับเสิ่นเว่ยดี? เห็นทีเขาควรต้องทบทวนเส้นทางชีวิตตัวเองใหม่อีกสักรอบ โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับเว่ยของเขา-- แค่กๆ เขาหมายถึง... ที่เกี่ยวกับอาชีพเขาเองน่ะ

จ้าวอวิ๋นหลานถอนใจ "ทำไมเด็กนั่นถึงเอากาแฟมาให้คุณทุกวัน?"

Zhen Hun 镇魂 He is Cute ฟิคแปลไทยWhere stories live. Discover now