Bicycle

819 12 12
                                    

ผลงานเรื่องนี้เป็นของคุณ imaginaryfriendashkun หยกเป็นเเค่ผู้เเปลเท่านั้นค่ะ

ต้นฉบับ
https://archiveofourown.org/works/15537135/chapters/36126819

**************

อวิ๋นหลานฉีกยิ้มกว้าง เขาตัดสินใจแล้ว วันนี้เเหละ เขาจะสอนเว่ยขี่จักรยาน!

ความคิดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน มันมีที่มาที่ไป

*******

ไม่กี่วันก่อนหน้านี้

รถยนต์ของเว่ยส่งซ่อมอยู่ยังไม่กลับมา และรถจิ๊ปของอวิ๋นหลานสภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่นัก ถึงกระนั้น อวิ๋นหลานกลับเห็นว่านี่เป็นโอกาสดีที่เขาจะได้ลองทำบางอย่าง

เขายืนนิ่ง หูแนบกับบานประตูอพาร์ทเมนต์ตัวเอง ดักฟังทุกเสียงภายนอกอย่างระมัดระวัง ทำตัวประหนึ่งโจรร้ายที่กำลังหาโอกาสยกเค้าตอนเจ้าของบ้านไม่อยู่อย่างไรอย่างนั้น เขาเอื้อมมือไปยังลูกบิดเมื่อหูได้ยินเสียงประตูดังมาจากห้องฝั่งตรงข้าม

'เอาล่ะ 1,2,...3!' เขาเปิดประตู เดินออกจากห้อง ทำเนียนเหมือนเป็นเรื่องบังเอิ๊ญบังเอิญ

เว่ยมองเขาด้วยสีหน้า 'ครับๆ ผมเชื่อคุณ' สีหน้าเดียวกับตอนที่อวิ๋นหลานบอกเขาเรื่องห้องสมุดที่มองเห็นได้จากทางหน้าต่างระหว่างที่เขากำลังทำแผลที่เเขนให้--แผลที่ได้มาตอนช่วยเขาจากอันตพาลนั่นเเหละ

เว่ยทำให้อวิ๋นหลานรู้สึกเข่าอ่อน มือไม้อ่อนเเรง ราวกับสมองเต็มไปด้วยผีเสื้อกระพือปีกบินว่อน บวกกับสายรุ้งโง่ๆ และยูนิคอร์นในทุ่งกว้าง นั่นทำให้พฤติกรรมหลายอย่างก่อนหน้านี้ของเขามันปัญญาอ่อนสิ้นดี

เอาน่า! นั่นมันช่วงก่อนเขากับเว่ยจะคบกันซะอีก เรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว ไม่ต้องไปสนใจหรอกน่า!

อวิ๋นหลานส่งยิ้มหล่อให้เว่ยพลางคว้ากระเป๋าอีกคนมาถือให้ ขาเดินนำไปยังลานจอดรถ

เว่ยทำหน้ามึนๆ เมื่อทั้งสองมาหยุดอยู่หน้ามอเตอร์ไซค์ของอวิ๋นหลาน เว่ยมองมันเเล้วเผลอย่นคออย่างลืมตัว "คุณอยากให้ผมขึ้นเจ้านี่เหรอครับ? ซ้อนท้ายคุณน่ะนะ?"

Zhen Hun 镇魂 He is Cute ฟิคแปลไทยWo Geschichten leben. Entdecke jetzt