Fiery Love

Chapter 2

Pansamantala

Akira Traze Ferrer

"I knew you would still buy foods from the canteen even though your first impression was kind of.. bad, I guess?" Agad akong napatingin sa tabi ko dahil sa gulat. Pero lalo akong nagulat nang makita ko ang lalaki kanina.

"What the? Are you a stalker?" I shouted at him. Napaatras naman siya. Tinaas niya ang dalawang kamay as if he's surrendering.

"Easy, easy. Hindi mo ako stalker, okay? Chillax. I'm a nice man." He said and smiled at me. Pero lalo ko lang siyang sinamaan ng tingin. He's such an annoying jerk!

"Then what are you doing here beside me? Are you bored para sundan at guluhin ako?" Iritadong tanong ko sa kaniya.

"No, I'm not. What are you doing here in this hospital, by the way?" He asked. Napaawang ang bibig ko at hindi makapaniwalang tiningnan siya.

"Ano bang ginagawa ng isang tao sa isang ospital?"

Nagisip siya at tumingin sa akin. "Flirt?"

Napasinghap ako. "Really? Katulad na lang ng ginagawa mo sa akin ngayon? You're a jerk! Umalis ka nga sa paningin ko! You're creeping me out! Get lost!" Sigaw ko sa kaniya at pumasok na sa elevator. Nakahinga naman ako ng maluwag ng hindi niya ako sundan.

Pagkapasok ko sa room ay inabutan ko sila Mommy at Hiro na naguusap. Nang marinig nilang bumukas ang pinto ay napatingin sila sa akin nang may pag-aalala sa mukha. Agad na napatayo ang dalawa.

"Oh god, Akira! Where have you been?" Mommy asked worriedly.

"Ate, sa'n ka ba nanggaling? Ang tagal mo daw sabi ni Mommy." Sabi naman ni Akihiro at kunot-noong tiningnan ako. Napatingin lamang ako sa kaniya. Sobrang tagal ko ba? Ugh! That's because of that stalker slash arrogant!

"I got lost, and, uhm, mahaba yung pila sa canteen." I reasoned out and handed the food to my brother. Dumiretso ako sa may gilid ng hospital bed at narinig ko na ang pagsinghap ni Mommy.

"Akira, anak, I told you that I'm fine with pasta and water." Mom said. Umupo ako sa couch sa tabi ni Hiro at nilingon siya.

"Mom, no. You need to eat a lot. Alam kong pagod ka. You need to eat a lot of food, you know." I told her. Kinuha ko naman ang inabot sa akin ni Hiro na pagkain. Wala nang nagawa si Mommy kundi ang kainin ang binili kong pagkain para sa kaniya.

While I'm drinking water from the bottle, I accidentally glanced on Dad. Ngunit muntikan ko nang maibuga ang iniinom ko ng makita ko ang unti-unting pagdilat ng mga mata niya. Nilapag ko ang bote sa lamesa at mabilis na dinaluhan si Dad.

"Dad!" Napasigaw ako dahilan para mapatingin sa akin sina Mommy at Hiro. Nanlaki ang mga mata nila at mabilis na lumapit sa gilid ni Dad.

"Bryze! Thanks god!" Mom squealed.

"Dad!" Si Hiro naman ang napasigaw. Tiningnan kami ni Daddy.

"Dad, are you okay now?" I asked him.

Tumango si Daddy at bahagyang ngumiti. "I'm fine now, h-hija. Umuwi pala kayo ni Hiro? I missed you, mga a-anak." Dad said weakly.