"Ayrıca Bay Malfoy'un özel ricası" dedi. Lucius Malfoy mu? Tam nedenini soracakken zihnimi okumuş gibi, nasılsa zihinfend'de iyiydi, "Senin oğluyla iyi anlaştığını düşünüyormuş. Dumbledore'da iyi bir fikir olacağını düşünüyor" Dedi Bir kaç saniyelik...
Aradan bir saat geçmiş ve muhtemelen herkes uyumuştu ama benim tek yaptığım olduğum yerde sağa sola dönmekti.
"Potter, POTTER!" birinin fısıldadığını duyunca kalktım. Tam karşımda Malfoy, uyku tulumu saçları dağınık duruyordu. Etrafa göz atıp herkesin uyuduğundan emin olunca uyku tulumunu yanıma koyup içine girdi.
Bir kaç saniye bakıştıktan sonra sonunda konuştu. "Bu gün olanlar için- şey öyle demek istememiştim sadece düşündüm de belki bir şeyler çeviriyorsundur sandım, ben özdlrm."
Kaşlarımı çatarak baktım. "Kimi özledin,Malfoy?"
Malfoy oturduğu yerden doğrulup tam oturdu. Sonra etrafa göz gezdirip kimsenin uyanık olup olmadığını tekrar kontrol edip bana döndü.
"Bak," diye fısıldadı okadar sessiz konuşuyordu ki eğilmek zorunda kaldım.
Giriş salonunun kapıları açıldı sonra içeri giren iki silüet göründü. Draco ile aynı anda uyku tulumlarınımızı giyip uzanınca Draco hızını alamayıp kafasını çarpmıştı.
Az kalsın kahkahayı koyacakken kendimi sıkıp gülmemeye çalıştım ama nafile, kıkırdarken yanımdan ayak sesleri duydum, sonra başka biri daha kıkırdamaya başladı. Draco.
"Umarım rüyanızda gülüyorsundur Bay Potter, inanın puan kırmaya hazırım." Yuh diye düşündüm bu adam uyurken bile rahat bırakmıyor. Uyku tulumuna iyice sindim, nerden anladıysa artık.
Adım sesleri uzaklaşınca kafamı azıcık uyku tulumundan çıkardım Draco gözleri kapalı duruyordu. Harika kim bilir yarın sabah ne düşüneceklerdi.
ƥ|
"Pişt, Harry kalk ARTIK!"
"HARRY HADİ!" sesler ile gözlerimi açtım bir çok kişi başımda toplanmıştı. Aniden kafamı yana çevirdim, kimse yoktu.
Gözlerimi ovup uyku tulumundan çıktım. Hermione korkmuş gibi konuştu.
"Harry bir şey falan oldu sandık! Gece uyumadın mı sen?" Ayağa kalkıp uyku tulumunu katladım. Niye bu kadar abartmıştı sanki.
Etrafa göz gezdirince herkesin buraya baktığını farkettim herkes uyanmıştı o sırada Profesör Snape bize doğru geldi. Harika bir başlangıç!
"Bay Potter sonunda uyanabildiniz tüm günü burada geçirmek zorunda kalabilirdik. Bir dahaki sefere arkadaşlarınızla gece geç saate kadar durmamanızı öneririm." Snape son bir bakış attı. Lafı sokup giderim havasıyla kapının oraya geçti. Asasıyla bir şeyler yaptı ve 4 masa eski yerlerine geldi.
"Arkadaşlarınızla mı? İyi de biz erken uyuduk?" Dedi Ron bana bakarak. Oflayıp gözümü etrafta gezdirdim. En uç masada oturan Malfoyla göz göze geldim sırıtıyordu.
"Zaten erken yattım Ron,evet Ron, hayır sizden başka arkadaşım yok Ron." Dedim baygın bir sesle, Ron ve soruları.
"Neden masaları koymak için beni beklediler?" Hermione göz devirdi üçümüz yanyana oturmuştuk.
"Çünkü bıraksak akşama kadar uyuyacak gibiydin." Omuz silkip kahvaltı etmeye başladım ağzıma yemekleri tıkarken konuştum.
"Yoro ozom ozon zomondor olk koz ocomodo do ondon."
"Öf Harry ağzın doluyken konuşma.' diyip kitapla omzuma vurdu. Eski püskü kitaba baktım. "Böyle bir kitaba sabah sabah neden ihtiyacın olsun ki?"
Hermione beni takmayıp yemeye devam etti. Ben bakışlarımı tekrar en sondaki masaya çevirdim. Gerçekten ilk kez doğru düzgün bir uyku çekmiştim.
ƥ|
"Ders ne?" Omuz silktim. Hermione hemen bize döndü. "Bitkibilim." Ron aniden durdu ve dehşetle bize döndü. "Bu gün bitkibilim var mıydı?!" Ron'a bakarken güldüm. "Eh bir ilk değil."
Ron da bana baktı."İyi de ben şu adam otları ile ilgili ödevi yapmadım sen yaptın mı?" Kafamı sallayınca Ron şaşkınlıktan ölecek gibiydi. "Beni sattın hain!"
Hermione Ron'a baktı. "Boş boş duracağını sende yapsaydın, neyse gel şuraya otur yap derse daha var." Ron mutlulukla sırıtıp Hermione'ye sarılınca ikisine gözlerimi kısıp baktım. Hey hala burdayım.
Ron duvar kenarında yere oturunca bizde oturduk hızlı hızlı parşömenini çıkarırken Hermione de Ron'a bir şeyler anlatıyordu.
O sırada koridorun başında ayak sesleri duydum. Malfoy ve iki salak. Üçüde ilerlerken Draco ile göz göze geldim. Bizi yeni farketmiş gibi tam önümüzde durdu. Daha doğrusu tama önümde.
Kafasını aşağı eğip Ron ve Hermione'ye de bakıp tekrar bana döndü. Birkaç saniye bakıştık.
"Şaşırdım desem yalan olur Potter." Yarım yamalak bir gülümseme gönderdim. Kaşlarını kaldırıp yüzüme baktı sonra olduğu yerde dönüp iki salakla ilerlemeye başladı. Ron bana döndü. " O da neydi öyle?"
"Her zamanki Malfoy." Dedim inandırıcı olduğunu umduğum bir sesle. Ron önüne dönerken, Hermione hala şüpheli şüpheli bana bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
