five

896 139 31
                                    

Biliyorum yanına gelmemi istemiyordun ama dayanamadım.

Neden ağladığını bilmek zorundaydım,
aksi taktirde düşünmenin yanı sıra meraktan ve korkudan da aklımı yitirecektim.

Kapıyı annen açtı,
sanırım bizim 'arkadaşlığımızı' bitirmiş olduğunu bilmiyor ki beni direkt odana yönlendirdi.

Odana girdiğimde uyuyordun,
kolunda kabuk bağlamış kesikler vardı.

Bunu kendine yaptığını aklımın ucundan dahi geçiremezdim çünkü sen hep iyimser olan taraftın,
böyle bir şeyin lafını açsam dahi günlerce peşini bırakmaz yapıp yapmadığımı sorgulardın.

Ama yanı başındaki kağıt yığınlarına çarptı gözüm.

Kimilerinin üzerinde yer yer kan damlası vardı.

Banyona gittim,
jiletlerin bazılarında kurumuş kan vardı.

Yanı başında belki dakikalarca belki de saatlerce ağladım,
yaralarını izledim.

Gitmeden önce boş bir kağıt bulup üzerine sana bunların nedenini sordum ve yanı başına koydum.

Kağıtlara gelirsek,
bir kez bile onları okumayı düşünmedim çünkü sen bundan hoşlanmazdın.

_

don't hate [bxb]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin