YILDIZ 'A MEKTUP

İlk görüş

Bir bebeğin sanki dünyaya karşı gözlerini ilk açışıydı . Hiçbirşeyi bilmeyen anlamayan masum bir bebek edasıyla bakışımdı  ona ,sesizce sadece annesine gitmeyi bekleyen bir yavru gibi . Sakince en köşe masaya oturmuş elindeki tatlıyı yerkenki o tatlı masum bakışları o gözleri aynı bir yıldızı andırıyordu . Savrulan  siyah saçlarıyla ,kahve tonlu göz rengiyle etrafın bütün ilgisini hemen çekebilirdi . O gün benimde ilgimi çekmişti .Dakikalarca izledim ve artık yavaşça eşyalarını topladığı, ellerini sildiği ,gözüme ilişmişti . Adını dahi bilmediğim gidiyordu . Bende o günden sonra adını Yıldız koymuştum . Kapkaranlık bir gökyüzünde yıldızların fark edilmemesi nasıl imkansızsa onunda girdiği ortamda fark edilmeme gibi bir imkanı yoktu. Bende o günden sonra Yıldız'a yazılar yazmaya karar vermiştim,belki bir gün karşılaşırsak ona verirdim . O gece ne yazacağımı  bilemeden oturmuştum masaya   ,düşünmekten hiçbirşeyin farkında değildim ancak, annem yanıma geldiğinde sabah olduğunu anlamıştım . Onu düşünürken saatler duruyor gibiydi . Onu görmeyeli tam bir gün olmuştu artık hayatın durduğu ve artık hiçbirşey ilerlemiyor gibi gelmeye başlamıştı . Onu görme umuduyla aynı cafeye yeniden gittim . Cafeden beni kovmasalar daha beklemeye devam edicektim ama olmadı .Yıldızla bir daha asla karşılaşmayınca umudumu kesmiştim ve artık hayatıma dönüp okul tercihleri yapmaya karar vermiştim.

    Onu unuttuğumu zannettiğim bir noktada tekrar aklıma gelmesini beklemiyordum .Okul dönemi başlamış üniversitedeki bölümümü arıyordum taki onunla çarpışana kadar kafamı kaldırdığımda yıldızı gördüğümde donup kaldım .Yere  düşen çantamı uzatan yıldıza boş boş bakan ben ne yapıcağımı şaşırıp ordan hemen koşar adımlarla uzaklaştım . Bilin bakalım ne oldu birde aynı bölümde çıkmayalım mı ? Bir baktım en son sırada oturuyor o görmesin diye biraz boyumu kısaltıp ön sıraya oturmak istedim ama beni çoktan fark etmiş yanıma doğru geliyordu . Her zamanki gibi o derstenden de kaçıp gitmiştim . Kafamı dinlemek için o gün okulu ekip eve gelmiştim ama aklım halen Yıldız da idi . Düşünmekten yine uyuya kalmışım saatide kurmayı unutunca olanlar oldu daha ilk haftada okulun tembel öğrencisi olmaya aday olmuştum . Öğlen yemeği saatine yetişebilmiştim en azından, yemek yemeye başlıyacaktım ki  yanıma biri oturdu dönüp bakmadım ama seslenince mecbur dönüp  bakmak zorunda kaldım  .Kısık bir sesle :
-Benden niye kaçıyorsun?
Diyen bir ses kafamın içinde yankılanmaya başladı . Ve bir daha dürtülmeyle irkildim .
-Sana diyorum duymuyor musun ?
Dedi bu seferde
Ben ona bakıyordum oda bana bakıyordu ama anın büyüsünü bozup sonunda ona cevap verebildim .
- Evet seni duyabiliyorum ,senden niye kaçtığıma da gelirsek annem tanımadığın kişilerle konuşmamamı söylediği için kimseyele muhattap olmuyorum.
Diyi verdim . Seslice bir gülme adeta bir haykırma sesi geldi Yıldız'dan .
-Neye gülüyorsun sen !
Dediğimde ise cevabı çok anlamsızca
-Hiç .
oluverdi ve yine çekip gitti,  adını dahi soramamıştım . Okulda dersleri dinlemeyi bırak ,kendimi okulda bile hissetmiyordum . Ders vakti gelmiş herkes yerini almış hocayı beklerken onun yanına oturma cesareti bulmuştum ama benden hızlı davranıp kızın bir tanesi çoktan yanına oturmuştu bende mecburen kala kaldım oturduğum yerde . Ders boyu aklıma binlerce soru gelip gidiyordu . "Acaba o kız sevgilisi miydi ?" "O kız Yıldız'dan mı hoşlanıyordu ?" yoksa "Kardeşi miydi  ?" Ders bitiminde artık dayanamayıp kız tam önümden geçerken ona çelme takıp hiç birşey olmamış gibi yoluma devam ettim . Tabi Yıldız'ın yanıma gelmesi çok uzun sürmemişti .
-Niye böyle birşey yaptın .
Seslerini umursamadan yürümeye devam ettim ve kendimi birden yerde buldum .
-Nasıl ,hoşuna gitti mi?
Diyen alaycı bir baş belasıyla karşı karşıyaydım . Ve konuşmadan ağlayarak ordan uzaklaştım .

Birkaç gün sonra okula geldiğimde gencin biri bana bir kutu getiridi ne olduğunu sorduğumda ise koşup uzaklaştı banada geriye kutuyu açmak kaldı . İçinde bir adet papatya ile bu akşam saat altıda seni cafede bekliyorum yazan bir not buldum .Kesinlikle Yıldız dır diye düşünüp gitmeye karar verdim . Çok beklemesin  diye erkenden gidip onu beklemeye başladım .Saatler geçtikçe gelen olmadı , cafenin kapanma saati geldi , notu gönderen kişi buluşmaya gelmemişti . Yine bir hayal kırıklığı içindeydim bunu yapıcağını hiç düşünmemiştim diyor aynı zamandada söyleniyordum yarın olsun ben ona yapıcağımı biliyorum diyordum . Sabah olmuş okul vakti gelmiş ,ders saati geçmiş öğle yemeği bitmişti ama Yıldız ortada yoktu .Günlerce onunla karşılaşmadım....