Ikaw Pa Rin Pala

355 6 0
                                    

Sherissette's POV

Ako si Sherissette Cruz isang 4th Year High School na estudyante. Hindi man ako mayaman masasabi ko pa rin na isang blessed ako na tao dahil sa ibinigay na pamilya at mga kaibigan sa'kin. Mga pamilyang sobrang magmahal at magsakripisyo para maibigay lang ang pangaingailangan at komportableng buhay para sa'yo. Mga kaibigan na palaging nandiyan hindi ka iniiwan at hinding-hindi ka iiwan, palaging nandiyan para mapagsabihan ng mga problema mo at nagbibigay payo ng kung anong nararapat mong gawin. Isang araw nagiging fan ako ng isang sikat na kamukha ng K-idol. Yun nga lang fan niya lang ako.

---

"She, nabasa mo na ang *title ng story sa wattpad*?"

"Hindi pa eh bakit?"

"Si crush mo, si crush m---Aw! Ansaket naman!" sabi ni Keinasha sabay kamot ng parte ng ulo niya kung saan ko siya binatukan. Parang sobra pa makapag react sa'kin na ako mismo ang naka crush sa taong yun.

"Si crush ko? Main character dun?"

Tumango-tango siya.

"Syempre Nash! Marami pa siyang ibang fan maliban sa'kin eh ang sikat sikat niya eh diba? Sikat? Intindi ka ng sikat? Huh? Huh?"

"Paulit-ulit She? Broken Record? Hays. =_= Siyempre oo!"

"At tsaka, Excuse me? Hindi ko na kaya siya crush? Ok? Hindi na! Wala na akong feelings sa kanya." pag eexplain ko.

Wala naman talaga eh. Amputs kasi eh. Pero bakit sinasabi ng puso ko siya pa rin? Aish! Wala na nga di ba? Wala na! As in swaaaaa *hand magic* wala na!

"Hoy Sherissette! Anong ginagawa mo? Para kang baliw diyan!" panira talaga ng moment 'tong si Keinasha eh.

"Ano ka ba! Panira ka ng moment eh! Ginagaya ko lang naman ang hand magic ni Julius Han sa Missing You baka sakaling mapalitan ng good memories ang mga naunang bad memories. Isa pa, nag salita daw ang hindi baliw. Hahaha!"

"Hoy! Hoy! Balik nga tayo sa una mong sinabi na wala ka ng feelings sa kanya? Kay Rupert Matthew Manalili? Ha-Ha! Nagpapatawa ka? Tsaka, hoy! Bestfriend mo ako no! Huwag mo nga akong pinagloloko!" ughhh! Nakakainis na 'tong babaeng 'to ha, kanina pa to daldal ng daldal eh.

"Kailangan talagang sumigaw? Hindi pwedeng hinaan lang? Hindi naman siguro ako bingi ah? Noh? Intindi mo ba? Tsaka pwede? Huwag mo nang banggitin ang pangalan niya? Yun na lang pero kung talagang hindi mo mapigilan pwede bang huwag mo na lang ipagsigawan ang pangalan niya? Pwede? Kakainis kang babae ka."

Waaaah! Hindi ko na talaga alam kung ano ang dapat kong gawin sa babaeng 'to, sobrang daldal kasi eh.

"Matthew! Matthew! Rupert! Rupert! Matthew! Matthew! Rupert! Matthew! Ru--Araaaaaay! Hoy ang sak-----Aray! Masakit nga sabi eh! Amazona kang babae ka!"

Eh pano kung hindi niya paulit-ulit na sinabi ang pangalan edi sana hindi siya makakatikim ng matinding batok galing sa'kin. Ang tigas rin kasi ng bungo ng babaeng yun eh. Ay teka, bungo? Matigas naman yun diba? So utak na lang pala. Hehe.

Pero eto seryoso na. Bakit ako naiinis ako kay Mr. Rupert Matthew Manalili?

(FLASHBACK)

Nag fa-facebook na naman ako ngayon. Wuhooo! Iniistalk na naman si Kuya! ^_^

Teka wait...

Scroll down...

Scroll down...

Scroll down...

O_____O

Ikaw Pa Rin PalaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon