Captive 🏩 Taekook (Texting)✔

XXI

1k olmuşuz! Teşekkür ederim^^

Jungkook tüm hazırlıklarını yapmış, kendini yarışma için oldukça hazır hissediyordu.

Kişisel öğretmeni ve birkaç arkadaşı da onu izleyecekti ve bu ona güç veriyordu. 'V' diye düşündü. 'Keşke V de burada olsaydı.'

O mesajdan sonra günün her saati ona ulaşmaya çalışsa da V engeli kaldırmıyordu. Üstelik aşkının karşılıksız olmadığını bilmek Jeongguk'u sevinçten çıldırtıyor, sevdiğiyle görüşememek canını ölesiye yakıyordu.

Ama tek bildiği bir şey vardı. Bugün burada çalacağı parça V içindi. Her şey V için, tüm hayatı tüm yaşadıkları, yaşayacakları  V içindi bu saatten sonra.

Sıranın ona gelmesi onu heyecanlandırırken tekrar düşündü. 'V için.' Bekleme odasında kendi kendine gülümsedi. 'V hissedecek Jeongguk, yapabilirsin.'

"Jeon Jungkook!" diye ismi anons edildiğinde zar zor taktığı papyonu düzeltip sahneye çıktı.

Salon tıklım tıklımdı. Neredeyse hiç boş koltuk yoktu; en önde ve en kenarda olan koltuk hariç.

Jeongguk önde oturan 3 Jüri üyesine ve seyircilere eğilerek selam erdikten sonra piyanonun karşısına geçti sakince.

İçinden tekrar edip duruyordu. 'V için, V için, V için'

Parmakları piyano tuşlarına değidiği andan kapattı gözlerini. Ezbere bildiği notalar parmaklarıyla ahenk içinde insanlara işitsel ve görsel şölen oluşturuyordu. 

İkinci kısma kadar açmadı gözlerini. 

Çalarken aklına getirebildiği tek şey V'nin yüzüydü. Her ne kadar resimlerle özlemini gidermeye çalışsa da onu gerçek hayatta görebilmek için şuan burayı bırakıp gidebilirdi bile.

Gözlerini açıp Jüriye döndü. Hafif eğilip kalkarak çaldığı parçanın daha da hoş algılanmasını sağlıyordu. 

Gözlerini tekrar yummuş, gözlerinin önüne gelen yüze gülümsüyordu en içten gülüşüyle. 

Gözlerini açtığında  o gülümseme gitmemişti yüzünden. Ta ki o boş koltuk dolana kadar.

Gördüğü kişiyle gülümsemesi yüzünde dondu Jeongguk'un, sonra da soldu yavaşça.

Parmakları hafif titrer gibi olsa da, var gücüyle çalmaya devam etti. Kalbinin sesinden, çınlamaya başlayan kulaklarından piyanonun sesini bile duyamıyordu.

Bu o'ydu.  V!

O boş koltukta yerini alan sevdiğini gördüğü an dikkati dağılmış, düşünceleri ve hisleri birbirine karışmıştı.

Gözlerini kısıp dikkatle ona baktı. Hala gerçek mi rüya mı ayırt edemiyordu çünkü.

"V?" diye fısıldadı duyamayacağını bilse de. Bu takma adı gerçekten seviyordu. 

Tüm parçayı kendisine gülümseyen V'yi izleyerek çaldı. Sanırım Jüriyi etkileyen de buydu. Çünkü yarışmada 2. olmuştu. 

Parçayı bitirir bitirmez V'nin yanına gitmiş, adının anons edildiğini ya da 2. olduğunu duymamıştı.

V'nin ise kaçtığı yoktu, buraya gelebilmek için her şeyi riske atmıştı zaten.

 En son konuşmalarının üzerinden 1 hafta geçmişti, artık V bile dayanamıyordu. Çünkü ondan önce de neredeyse 3 hafta boyu konuşamamışlardı yine...

Jeongguk sesinin çatlamasına engel olamayarak "V?" diye sordu. Çoktan sahne arkasına varmışlardı.

V gözlerini kapatıp kendini topladı, ağlamak istemiyordu. "Özür dilerim Guk." Gözünden gelen bir damla yaşa engel olamamıştı yine de.