Via Lactea

Chapter 3

Hızlı bir şekilde açtım kapıyı ve Chanyeol'un karşısına doğru ilerledim. Odada olan iki kişide şaşkın bir şekilde bana bakıyordu ama sinirliydim cidden çok sinirliydim Chanyeol'la her şeyimiz ortaktı ve ben bu anlaşma işinden bir haberdim Sehun'a döndüm ve ''Sehun bizi yalnız bırakabilir misin?'' diye sordum bunun bir soru olmadığını ikisi de anlamıştı Sehun ''Ben çıkayım o zaman'' diye mırıldandı ve kapıya yöneldi Chanyeol bana sinirli bir şekilde bakıyordu onun görüşmesini böldüğüm için tam bana ''Ne yapıyors-'' diyecekken cümlesini kestim ve ''Bana anlaşmadan nasıl bahsetmezsin? Biz ortağız ve ben kızların kendi özgür iradesiyle geldiğini sanıyorum ama konuştuğum bir kız bana saçma sapan bir anlaşmadan bahsediyor ve onları zorla tuttuğumuz için bana bağırıyor burada ne oluyor Chanyeol?'' diye sesimi yükselttim.

Bana şaşkın bir biçimde bakarak ''Baekhyun kendine gel sen bu kızlara karşı gereksiz merhametlisin ve bunun olmasının önüne geçmek için söyledim bunu şimdi bana bağırmayı kes diye'' cevap verince ''Chanyeol bu insanları burada zorla çalıştıramazsın'' diye ısrar ettim Chanyeol ayağa kalktı ve ''Yeter Baekhyun işime bu kadar karışamazsın'' dediğinde ''Ne demek o ya biz ortağız'' dediğimde karşıma geldi ve ''Ortak değil yardımcısın bu işi kimin sermayesiyle kurduğumuzu unutma Byun Baekhyun'' dediğinde gözlerim dolmuştu beni sadece bir yardımcı olarak mı görüyordu? ben ona değer verirken severken...

Yavaşça eğdim başımı ve ''Haklısınız Chanyeol bey karışma yetkim yoktu üzgünüm'' dedim ve hızlı bir şekilde arkamı dönüp kapıya doğru ilerlemeye başladım arkamdan ''Baekhyun dur'' diye seslense de nefes almak için bu odadan ayrılmam gerekiyordu.

Akşam kumarhaneyi denetlemeye çıktığımda Chanyeol onuncu kez arayınca yavaşça açtım telefonu ve kulağıma götürüp cevap verdim ''Efendim Chanyeol bey'' dediğimde derin bir nefes verdi ve ''Baekhyun ben öyle demek istemedim'' dedi ''Ne istemiştiniz denetleme bitecek birazdan bir kavga veya uyuşturucu satımı yok bir saat sonra tekrar denetleyeceğim'' dediğimde ''Odama gelir misin?'' dedi ''Peki efendim'' dedim ve telefonu kapattım.

Odanın kapısını tıklattım ve ''Gir'' dediğinde kapıyı aralayıp içeri adımımı attım. İçeri gidiğimde bugün ki konuşmamız tekrar gözlerimin önüne geldi kendime gelmek için yavaşça başımı salladım ve masanın karşısına geçip ellerimi arkada bağladım üstümde uzun zamandır tercih etmediğim takım elbiselerimden biri vardı, rahat giyinmeyi severdim ve ortağı olduğum yerde takım elbise giymek beni rahatsız ederdi sadece ama sadece saatler önce ortağım olarak gördüğüm insan on üç yıldır sürekli yanında olduğum sevdiğim insan bana burada bir yardımcı oluğumu çok net bir şekilde açıklamıştı bu yüzden takım elbiselerimi dolabımın ücra köşelerinden çıkartıp giymiştim.

''Buyurun'' dediğimde başını geriye attı ve ofladı ''Sinirliydim Baekhyun öyle demek istemedim sen benim tek dostumsun'' dediğinde gözlerimi kapattım sıkıca onu yıllardır sevdiğimi görmediği gibi hala bana dostum diyordu ve bugün bir darbe aldığım için ağlamak üzereydim o yüzden hızlı bir şekilde ''Çıkabilir miyim efendim'' dedim ve cevabını beklemeden çıktım odadan. Kızların tutulduğu yere doğru indim Chin Sun'u görmek ondan özür dilemek istiyordum.

Yeni gelen bütün kızlar bir yatakhanede kalırdı kapıyı araladım ve Chin Sun'u gözlerimle aradım onu gördüğümde benden sonra daha çok ağladığı belli oluyordu gözleri kıp kırmızı ve göz altlarıda mordu yanına ilerledim ve ''Chin Sun benimle bahçeye gelir misin?'' diye sordum bakışları beni buldu.Anında nefretle bakmaya başladı sertçe ''Seninle hiç bir yere gelmem'' dediğinde yavaşça koluna dokundum ve ''Lutfen sadece konuşalım'' dedim gözlerini kapattı ve açtığında biraz daha sakin görünüyordu ranzadan kalktı. Görevliye baş selamı verip onu dışarı çıkardım.

Sabah bahçede oturduğumuz banka oturduk ona değil yere bakıyordum. ''Ben özür dilerim. Ben hiç birini bilmiyordum sizin zorla getirildiğinizi anlaşmayı falan'' dedim ve dolan gözlerimi sildim hızla ve devam ettim ''Tekrar özür dilerim'' deyip sonunda kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım. Chin Sun şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu hızla elini uzattı ve başımı omuzuna yasladı. O kadar kötü hissediyordum ki ağlamaktan başka hiç bir şey yapamıyordum.

Azda olsa kendime geldiğimde kafamı kaldırdım ve ona baktım bana gülümsedi ve ''Sende kandırılanlar klubüne hoş geldin Baekhyun'' dediğinde buruk bir şekilde gülümsedim ve burada olduğu sürece onun yanında olacağıma söz verdim.Kendi kendime onu sevdiğim adamdan koruyacaktım yardım edecektim.