KISKANÇ SEVGİLİM

Kaybetti

3 ay sonra

Savaşla ayrılığımızın tam 3.ayı beklemekten yorulmadım ama ya yokluğuma alışırsa diye korkuyorum.Gerçi 3 ay geçti çoktan alışmıştır..

Sabah uyanır uyanmaz telefona baktım eskisi kadar telefon bağımlısı değildim artık.Telefona baktıktan sonra elimi yüzümü yıkayıp aşağı kahvaltıya indim bizimkiler evde yoktu bu nedenle kendime yulaf yapıp odama çıktım.Telefonuma mesaj geldi.Kim olduğuna baktığımda da Ardadandı.

-günaydın güzellik günün senin gibi güzel.' olsun yazıyordu

-günaydınn günüm şuanlık güzel'

-napıyorsun bakalım?

-evdeyim aynı bildiğin gibi

-hadi hazırlan motorla almaya geliyim

-yok cidden evde iyiyim ben

-itiraz etme geliyorum 10 dakikaya hazırlan

-tamam

Nerden çıkmıştı bu gezme ben evde yatağımla gayet mutluydum.Oflaya oflaya dolaba yöneldim üzerime siyah askılı altıma siyah pantolon giyip makyajımı yaptım üzerime de motorcu montumu giyip kaskımı alıp evden çıktım ve kapıyı kapatır kapatmaz arda evin önüne gelmişti bile.

-hoşgeldin

-hoşbuldum güzellik

-ee nereye

-gidince gör birazcık merak et hadi atla

-tamam

Kaskımı kafama takıp motora bindim ve Ardanın arkasından sarıldım gülümsedi gazlayıp yol aldık.Uzun zaman olmuştu motora binmeyeli doğru düzgün evden çıktığım da yoktu gerçi.Aklıma çok sık olmasa da Savaş geliyordu 3 aydır görmedim bile.Siz neden ayrıldığımızı bilmiyorsunuz demi?Hemen anlatıyorum ailesi ile sorunları vardı bana bu halde aşk meşkle uğraşamam dedi ben yanında olmak için çok çabaladım ama istemedi ayrıldık ve şuan mutlu belkide başkası vardır hayatında bilmiyorum düşünmemeye çalışıyorum ama o kadar anıyı atamıyorum maalesef.Ben bunları düşünürken gidiceğimiz yere gelmiştik.Kaskı çıkarıp sağa sola baktım sahildeydik denize derdimi anlatmayı sevdiğim için buraya getirmişti bizi Ardaya dönüp tebessüm ettim ve sahile iyice yaklaşıp kumlara oturduk gözlerim doldu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum ama başarışız oldum ağlamadığımı anlamasın diye kafamı başka yöne çevirdim bir iki damla yaş süzüldü yanaklarımdan sonrası belli hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım Ardaya baktığımda gözleri çoktan dolmuştu ve

-gel buraya

sarıldım sarıldı Arda da ağladı bende belki bir daha hiç Savaşla beraber olmayacaktık bir daha kimse bana öyle güzel gülmeyecekti ve en önemlisi kokusu kokuma yabancılaşmak üzereydi.

-ağlama artık bak hayat onsuz da devam ediyo o yokken de yapabilirsin sen

-bilmiyorum Arda ben çok yoruldum artık

-biliyorum biliyorum ama elimizden ne gelirki?alışacaksın söz veriyorum hep yanında olacağım

-teşekkür ederim

Sahilden sonra yemek yedik Arda gözlerimin içine bakıyordu tebessüm edip duruyordum bende yemeklerimizi yedikten sonra deniz kenarında yürürken karşımıza köpek çıktı yere eğilip sevdim tüyleri yumuşacıktı arkasındanda sahibi geldi.

-Max hadi oğlum gidelim

köpek benim yanımdan ayrılmıyordu

-sizi sevdi küçük bayan

gülümseyip ayağa kalktım

-sanırım :) Neyse iyi gezmeler size

-sizede

yolda yürüdük yürüdük bir banka oturup çocukları izliyordum kafamı Ardaya çevirdiğimde bana bakıyordu

-neden bana öyle bakıyorsun

-nasıl?

-bilmiyorum bir garip bakıyorsun

güldü

-nasıl bu kadar güzel olabiliyorsun?

-Allah vergisi kalkalım mı?

-tabiki hanımefendi

hava kararmak üzereydi Ceylin beni arayıp yarım saat sonra bize geleceğini söyledi Arda da beni eve bırakmıştı eve girdiğimde Savaşın kokusu burnuma doldu

-Savaş

-Savaş sen mi geldin?

ses yoktu Allahım deliriyorum sanırım zil çaldı kapıyı açtım Ceylinin boynuma atlaması bir oldu

-özlediiiim

-bende seniiii

odaya çıktık

-bir şey diyeceğim Melis ama sakın üzülme vede ağlama tamam mı?

-tamam söyle hadi

-tamam hazır mısın

-evet ama kiminle ilgili?

sustu..

-savaş mı?

-hıhııı

-noldu bişey mi olmuş?o iyi mi?

-sakin ol o iyi bişeyi yok ama söylememi istiyor musun?

-evet Ceylin hadiii

sustu.Derin bir nefes aldı.Kalbim öyle çarpıyordu ki anlatamam

-sevgilisi olmuş.

-ne?

-sevgilisi var

susmak zorunda kaldım konuşsam ne faydası olucaktı ki.Önce gözlerim doldu sonra ellerim titremeye başladı.Gözlerimden yaşlar süzüldü Ceylin hemen sarıldı

-iyi olacaksın yanındayım

yatağımın yanında çerçevede olan fotoğrafımıza baktım tebessüm ettim ve elime aldım uzun uzun bakıp sessizce çerçeveyi ters çevirip masanın üzerine bıraktım.Konuşacak halim kalmamıştı ağlamaktan Ceylin bu gece benimle kalacaktı.Başımı yastığa koyar koymaz hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Gerçekten yorulmuştum ve daha fazla dayanacak gücüm kalmayıp gözlerim benden bağımsız kapandı hiçbir şey hatırlamıyordum.Gözlerimi açtığımda Arda Ceylin Berk meraklı gözlerle bana bakıyorlardı

-noldu bana niye hastanedeyim

saçlarımı okşayarak Arda

-halsiz düştün güzellik iyiki Ceylin hemen haber verdi

koluma baktım serum takmışlardı aklıma Savaş geldi ve tekrar hıçkıra hıçkıra ağlama başladım Arda dayanamayıp sarıldı sıkı sıkı sanki ben hep yanındayım der gibi..

yorgundum kalp kırıklıklarım vardı ve onsuzluk beni giderek güçsüzleştiriyordu.Size bir tavsiye SEVDİĞİNİZ İNSANIN PEŞİNİ BIRAKMAYIN O SİZİ İSTEMESE BİLE GURURUNUZ AŞKINIZDAN DAHA MI ÖNEMLİ?BENCE ÖNEMLİ OLMAMALI EĞER AŞIKSANIZ VE ÇOK SEVİYORSANIZ GÜCÜNÜZÜN YETTİĞİ YERE KADAR GİDİN.