Karen's POV
Nag-umpisa nang magdatingan ang mga kamag-anak ni Irish. Ang ay nagpapasalamat sa aming dalawa sa pagtulong kay Irish.
Bes kain muna tayo 12:00 na ng umaga, hindi parin tayo kumakain? Pagod na pagod na tanong ni Arianne.
Me too. Tara na lang sa canteen. Pag-aakit ko kay Arianne.
Naglalakad kami papunta nang canteen. When we saw Kurt sitting beside Irish's body while crying.
Bakit kaya siya umiiyak nang ganyan? Pabulong na tanong ko sa sarili ko.
It's because today sana siya magpropropose kay Irish. Bulong ng isang lalake na nakikisilip din said may pintuan.
Palaka! Gulat na gulat na sabi ni Arianne.
Ako palaka sa gwapo kong to tatawagin mo akong palaka. Sabi nang lalake.
Akala mo kung sinong gwapo. Napaka hangin naman. Pabulong na sabi ni Arianne.
Mga miss by the way I'm Louis Manuel Cacho, a friend of Kurt and Irish. Pagpapakilala ni Louis.
I'm Karen and she's Arianne. Pagpapakilala ko rin sa aming dalawa.
Nice to meet you. Muling pagbati ni Louis.
So anong kwento ni kuya. Tanong ni Arianne.
Biglang bumukas ang pintuan at lumabas si Kurt. Sa sandaling iyona natahimik ang lahat habang nakatingin kay Kurt.
What the hell are all of you doing here? Galit na sabi ni Kurt.
Natameme kaming lahat at pilit na nag-iisip magandang excuse para sa nagyare.
Kasi ano eh. Ano nga eh . Kasi nga. Paulit-ulit na sabi ko.
Biglang tinakpan ni Arianne ang bunganga ko.
So wala kayong masasabi? Galit na sabi ni Kurt.
Tangalin mo nga ang kamay mo sa bunganga ko. Sabi ko sabay tanggal ng kamay ni Arianne.
Sa totoo lang we are just passing through this hall and we so you at this room. Pagpapaliwanag ko.
Tara na sa canteen. I'm so hungry. Nagmamadaling sabi ni Arianne.
Ok bye. Pagpapaalam ko.
Nakakailang hakbang pa lamang kami ng may dumating na mga pulis.
Maaari po ba namin kayong hingian ng statement sa pagkamatay ni Miss Irish Manalo? Tanong ng isa say mga pulis.
Ok lang po. Sabi ko
Sasama ako. Sigaw ni Kurt mula sa may lakuran namin.
Pasali rin ako. Nangungulit na sabi Louis.
Ayos lang naman po. Pagpayag ng isa sa mga pulis.
Kailan ba talaga tayo kakain? Tanong ni Arianne.
Mamaari po ba tayong mag-usap sa may canteen. Tanong ko sa kausap naming pulis.
Hindi po maaari dahil isang private case po ang pagkamatay ni Miss Irish. Sabi ng pulis.
Ayos lang po bang humabol nalang ako sa interview? Kakain lang po muna ako. Tanong ni Arianne.
Ayos lang naman. Sagot ng pulis.
Bes bili mo nalang ako muna ng isang sandwich. Pakikiusap ko kay Arianne.
Ok fine. Sagot Arianne.
Thanks Bes. Pagpapaalam ko.
So are we going or not? Nagmamadaling tanong ni Kurt.
Feeling naman siya ang iinterviewhin. Bulong ko lang ng mahina sa hangin.
Ha ano yon? Tanong ni Kurt.
Ha? Narinig pa niya yon. Sabi ko sa isipan ko.
Tara na po. Sabi ko
Pumunta kami sa isang kwarto na sobrang tahimik.
Mamaari po bang sabihin nyo po kung ano ang nagyare? Tanong ng pulis.
So naglalakad po kami papunta sa isang resto tapos doon po namin narinig ang isang malakas na sigaw ng babae na naghihingi ng tulong so pinuntahan na namin ang pinanggalingan ng sigaw at doon po namin nakita si Irish na duguan. Sabi ko sa nagtatanong na pulis.
Baka naman kayo ang may mutibong pumatay. Panghihinala ni Kurt sa akin.
Sa tingin mo tatawag ba kami ng ambulance kung kami ang pumatay edi sana iniwanan nalang namin siya doon ng mag-isa. At akala mo kung Sino kang magaling diba ikaw yung boyfriend bakit wala kang nagawa. Sagot ko kay Kurt.
Anong sabi mo? Galit na tanong ni Kurt
Tumayo ako sa kinatatayuan ko. Ang sabi ko ANONG NAGAWA MO? Sabi ko habang papalapit sa kanya.
Inawat na kami ni Louis at nilayo si Louis sa akin.
Pumasok si Arianne sa loob ng kwarto. Anong nangyayari dito? Tanong ni Arianne sa akin.
Wala. Sagot ko.
Miss Arianne can we get your statement? tanong ng isang pulis.
Are you sure you're okay? Nag-aalalang tanong ni Arianne sa akin.
Yes. Sabi sa kanya.
Ok I'll just get this over and we can go home. Sabi ni Arianne.
Okay. I'll just wait outside. Sabi ko sabay alis sa kwarto.
Kurt's POV
Who is she to talk to me that way? Nanlilisik na sabi ko.
She is only the girl who helped your girlfriend and you judge her like you were there when the accident happen. Panggiguilty ni Louis sa akin.
I wish I was there. Mahinang bulong ko.
I think you should go and say sorry. Utos ni Louis sa akin.
Why? Nagtatakang tanong ko.
Hindi mo talaga alam kung ano ang dapat mong ihingi ng sorry sa kanya? Tanong ni Louis.
I will never say sorry to that girl. Pagmamatigas ko kay Louis sabay labas.
Pagbukas ko ng pinto nakita ko si Karen na umiiyak sa isang tabi.
Wala nalang akong nagawa kundi ang umiwas.
Karen's POV
Pagkatapos ng ilang minuto lumabas si Arianne sa kwarto kasabay ng pagpunas ng mga luha sa mga mata ko.
Oh ano tara na. Pag-aaya ko kay Arianne na umuwi.
Tara. Sabi Arianne.
A few minutes later
Wait yung cellphone ni Irish. Biglang naalala ko habang naglalakad kami pauwi.
Bes paano yan umalis na yung mga pulis. Nanghihinayang na sabi ni Arianne.
Bes ganito nalang first thing in the morning we are going to the police station and add this info for the invistigation. Siryosong sabi ko.
Ok. Pagpayag ni Arianne.
For now we need to get a goodnight sleep. Inaantok na sabi ko.
***

BINABASA MO ANG
we don't believe in DESTINY.
Romancewe don't believe in DESTINY is a story of a girl and a boy that is destined to be with each other but both of them don't believe in destiny.