Prolouge

4 1 1
                                    

warning:wrong grammar and typos ahead. hindi po ako masyadong magaling sa english so please bear with it. and I'm just a thirteen year old girl kaya ganon. So let's start!


"Ipangako mo saakin na ako lang ang babaeng mamahalin mo hanggang dulo."

Sabi ko sakanya habang sya naman ay seryosong nakatitig sakin. hindi ko nga alam kung bakit ko pa to sinasabi dahil sa 2 taon naming relasyon wala namang nangyayari na ikakasakit ng Isa at ikakahiwalay namin pero gusto kong marinig na mangako sya ulit dahil sa pagkakatanda ko 1 taon na ang nakakalipas ng  bumitaw sya ng isang pangako at ang pangakong yon ay hindi nya ako iiwan at pinanghahawakan ko yun hanggang ngayon.

natawa sya ng kaunti kaya't nawala ang seryosong mukang ipinupukol nya saakin kanina at muling tumitig sa aking mga mata at itinaas nya ang kanyang kaliwang kamay at binitawan ang pangakong,

"ako si troy benedict santos nangangakong si diana marie monteverde lang ang babaeng mamahalin ko hanggang dulo."

nakangiti nyang ibinaba ang kanyang kamay at kinuha ang aking kamay at dinala nya Ito sa kanyang labi ngumiti sya at sinabing

"hanggang dulo?"
tanong nya habang itinaas ang hintuturo nya tumawa naman ako at sumagot.
"hanggang dulo"

sagot ko at pinagtagpo ang aming hintuturo ng may ngiti sa aming labi.

"mahal na mahal kita troy"
"mahal na mahal rin kita diana"

Sadya bang mapaglaro ang tadhana?dahil hindi ko akalain na Ito na pala ang huling araw na maririnig ko ang salitang mahal kita galing sayo Ito na pala ang huling araw na hahalikan mo ang aking kamay habang nakatingin saking mga mata ang mga mata mong punong puno ng pagmamahal pero mahal akala ko ba hindi mo ako iiwan?akala ko ba hanggang dulo?pero bakit andito ako ngayon sa ilalim ng puno sa puno kung saan mo binitawan ang pangako mo pero bakit ako nalang magisa?

I still clearly remember the promises na hindi mo tinupad.

I smiled bitterly as tears keep flowing into my eyes.

I still remember how you hug me when I'm feeling cold
naaalala ko pa kung pano mo ako sabihan ng mga salitang nagpapakalma sakin para lang tumigil ako sa pag iyak.

Troy?please comeback and hug me tell me comforting words pagod na pagod na akong umiyak please troy balik kana akala ko ba walang iwanan? ang daya daya mo naman ni hindi mo pa nga nagagawa yung bahay natin e balik kana troy please.

I keep saying please in my mind hoping you'll appear hoping you'll comeback.

kahit na alam kong hindi kana babalik kahit alam kong wala kana.

pero I can't accept it hindi ko matanggap ang bilis ng pangyayari parang kaylan lang ibinigay mo ang singsing na nasa aking palasinsingan ngayon.

I held the ring in my finger tightly as our memories keep reminiscing in my mind how you kneeled in front of me and my family your family how you made me the happiest girl in the world how you promised me that you'll never leave me how you keep saying you love me so much that you're willing to sacrifice everything for me that you'll do everything just to make me happy and make me feel that I'm the luckiest girl in the world.

Little did you know I'm happier if you're here beside me looking strately into my eyes and saying how much you love me I'm happier if you're here. alive and breathing.

Promises Where stories live. Discover now