( Eliz koskeroglu)

55 5 4
                                    

Sonbaharda aygımın altında ezilen yaprakları ezdigimi izleyerek ilerliyorum sadece ezilen yaprakları degil ezilen gunlerimi hayatımı düşünüyorum herbir yapraga binlerce basılan birbirinden habersiz binlerce insan binlerce ayak aynı benim ruhum gibi bunlerce kişi basmasada üvey babam içip içip geliop beni ve annrmi dövdügü günler hatta 2 saat öncesine kadar keşke babam bizi hic yalnız bırakmasaydı cenne te giderken bizi bu cehennemde bırakıp gitmeseydin . babam ben 11 yaşındayken hayata gozlerini kanser olarak yumdu babam benim canım herşeyimin ilk askım ilk kahramanım ilk kahrolusum babamın ölümü benim ve annemin yaşayaşayan ölüye çevirdi babam kahramanım karaciger kanseriymis mis diyorum cunku bize biz uzulmeyelim diye hic soylemedi babam öldukten sonra annem ailesinin zoruyla uzaktan akrabasi olan keş sarhoş bir adamala zorla evlendirildi. Neden sorusunu sık sık soruyorum kendime neden ben mi acaba böyle kara bulutlu düsünüyorum die düsünürken çalıstigim kafenin onune geldim iceri ye adim attigim an sicak hava yuzume nufus etti iceri girdim ve direk ustumu degiştirip mutfaga gectim patronum cafer amcam hic patronluk taslamadi uvey babamdan daha cok babalim yaptı bana cafer amca yanima gelerek
-kızım gelir gelmez basladin bari biraz ısınsaydın
- saol cafer amcam işimin basindayken isinirim
-kızım ben seni patronum değilmiyim nediyosam o çabuk sobanın başına marşmarş
Sobanın başına geçerek biraz ısındım ve daha sonra işimin başına döndüm.

××××××××××××××××××××××××××××××××
Elizin hayatı ve yaşayacakları
Sevgiyle ve mutlu kalın yazmaya devam edin saglıcakla kalın

YERALTININ MELEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin