-Lanet olsun bu bir rüya olmak zorunda mıydı?
Aptal alarmım o aptal okula gitmem için yine uyandırmıştı beni. Okulu sevmemekten değil gerçekten aptal ve Alper... Meleğim, rüyalarımı süslemişti yine. Konu buraya nereden geldi? Her neyse o mükemmel biri ve hep aklımda.Elime "rüyalık" adını verdiğim defterimi aldım ve gördüğüm rüyayı yazmaya başladım.Benim için çok özel çünkü her rüyam Alper ile ilgili.Bir gün olur da konuşabilirsem bunu ona vereceğim. Bu yüzden sürekli yanımda taşıyorum.Ve bir defterin sonuna gelmiştim. İşte, son sayfaya kadar gördüğüm her rüyada Alper vardı. Sadece bir kere o güzel gözleri benim için parlasa, dudakları benim için aralansa ve belki de b-belki de bir kez yanımda uyusa. Aptalım ben aptal. Bunların hepsi sadece birer rüya Alper asla benim olmayacak. Zorla terk ettiğim yatağımın dağınık olması umrumda bile değildi. Aynaya baktım ve aynanın hemen yanındaki postere. Buruk bir bakış attım ve giyinmeye başladım. Saçlarımı en sevdiğim tarzda dağınık bıraktım. Kıvırcık saçlarım bazen çok asi olsalar da onları toplayarak onlara işkence ettiğimi düşünüyorum. Kahvaltı yapmak pek huyum olmadığından bir meyve suyu ve elma alarak çıktım evden. Yolda amaçsızca yürüyordum ve yine aklımda o. Ah neden bu kadar tatlı ki... Karşıda gördüğüm el ile adımlarımı hızlandırdım. O elin Alper'e ait olmasını mı beklediniz? En yakın arkadaşım Cenk'ten başkası olamaz.
"N'aber güzellik?"
Arkadaşlar çok özür dilerim taslak halinde duruyordu ancak yayımlayamadım. Affınıza sığınıyorum 🙏🏻
Alırım bir vote^o^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİMSİN
FanfictionHeyecanlı olaylar ve sürükleyici kurgular ile Alper'i kalbinizde hissedin !