Yine Yazı Bekleriz

《1》

Bölüm 1: İlk Görüşte Tanıyamamak

Önümde serili binlerce çiçek, sarı, mor, kırmızı... Ne renk ararsam var. Adım atmak için ayağımı kaldırıyorum ve ayağımdaki kırmızı kurdeleli küçük babetleri görüyorum. Elim saçlarıma gidiyor, hep yaptığım gibi, iki yandan örülü...
O anda fark ediyorum ki daha hayatın gerçeklerini kavrayamamış bir çocuğum.
Sakince karşıma bakıyorum, ileride, çok olmasa da uzakta bir yerlerde bir siluet görüyorum. Gittikçe bana yaklaşıyor, yaklaşıyor, yaklaşıyor... Aramızda onun, annemin adımlarıyla dört beş adım, benim küçük ayaklarımla ise sayamayacağım kadar çok adım var.

Ayağımı kaldırıp aramızdaki mesafeyi azaltmaya çalışıyorum. Olmuyor. Yapamıyorum. Sanki ayağımı yere zamklamışlar da yanına gidemiyormuşum. Olduğum yerde çırpınıyorum, annem bana sesleniyor, gel, diyor. Gidemiyorum. Ve içimden bir haykırış, bir feryad yükseliyor, anne,diye.

Genç kız acı feryadıyla fırladı yataktan. Rüya gördüğünü anlaması çok sürmedi çünkü alışılagelmiş bir durumdu. Rüyalarında bile kavuşamıyordu annesine, gerçek hayatta olmaması çok koymuyordu ona artık. Alışmıştı, ya da öyle avutuyordu çocuk kalbini.

Hızlıca toparladı kendini. Uzun süredir yalnız yaşıyordu fakat büyük şehirdi orası, geldiği yer gibi değildi. Hayat akışı hızlıydı, insanlar acımasızdı ve işin kötüsü, o bunların hiçbirine hazır değildi. Çok olmamıştı şehre geleli ama hayatin zorluğunu kavramıştı.

Tuvalete gitti, elini yüzünü yıkadı ve boş midesine bir şeyler tıkmak için mutfağa ilerledi. Buzdolabını açtığında yemek için çok da bir şey kalmadığını gördü.
Peynir kasesine elini attı, kapağı açar açmaz gelen kokuyla beraber vazgeçti. Zeytin de aynı şekildeydi, küflenmiş ve leş gibi kokuyordu. Dolapta kahvaltılık bir şeyler bulamayacağını anlayınca çekmeceden bir paket bisküvi aldı, yaptığı sallama çay ile beraber hızlı hızlı yedi ve mutfağa yiyecek alabilmek için markete gitmeye karar verdi.

Eli cüzdanına gitti. Cüzdanı ters çevirip içindekilere baktı.
Kimliği, içinde 3-5 tl olan otobüs kartı, bir kaç bozukluk ve köşeleri yıpranmış bir 5 tl.

Yiyecek içecekten çok bir işe ihtiyacı olduğunu farkındaydı ki zaten buraya o amaçla gelmişti.

Teyzesinin kızı burada, İstanbul'daydi. Bir kafe/klüp'de şarkı söylüyordu. Çok temiz, güzel bir mekandı. Sahipleri yaşlı bir çiftti ve gerçekten iyi insanlardı. Yani kuzeni öyle söylüyordu.

Kız hamile olduğu için işten çıkacaktı ve mekan sahiplerine yerine gelmesi için kuzenini tavsiye etmişti. Bugün bir deneme yapacaklardı ve Hicran bu iş için umutluydu.

Odasına çıktı, hazırlandı. Altına siyah bir kot, üstüne salaş bir tişört geçirdi. Saçlarını taradı, yukarıdan topuz yaptı ve çantasına telefonunu, cüzdanıni ve anahtarini attiktan sonra mekana gitmek icin yola çiktı.