The Bad Boy's Girl

Στο όνομα του φυστικοειδους σου πουλιού σε διαταζω να με αφήσεις!

Κεφάλαιο 4

Ας ξεκαθαρισουμε ένα πράγμα ιδιαίτερα τώρα που η πανουκλα με όνομα Κολ Στοουν εξαπλώνεται γρήγορα στη ζωή μου . Δεν είμαι άτομο που του αρέσει η προσοχή, δεν ήμουν ποτέ άτομο που του άρεζε η προσοχή και δεν θα γίνω ποτέ άτομο που του αρέσει η προσοχή. Είμαι ο τυπος του κοριτσιού που της αρέσει να ανακατευεται τόσο πολύ με το πλήθος που μέχρι και ένας χάμελεοντας θα ζηλευε τις ικανότητες μου . Βλέπετε οι επικοινωνιακες μου δυνατότητες είναι τρομερά κακές , είμαι αξιολυπητη όταν προσπαθώ να μιλήσω σε κάποιον καινούργιο. Οι αποδείξεις της έλλειψης των ικανοτήτων μου στο συγκεκριμένο τομέα είναι ότι είχα μόνο μια φίλη από την ηλικία των πέντε μέχρι την ηλικία των δεκαπεντε. Όταν με έσβησε γιατί την καλούσαν άτομα υψηλού επιπέδου μου πήρε μήνες μεχρι να βρω μια καινούργια φίλη-την Μέγκαν. Για την ακρίβεια πρέπει να συγχαρώ αυτό το κορίτσι που αντέχει της μονολεκτικες απαντήσεις που τραυλιζω και την γενικότερη παράξενη ατμόσφαιρα που είναι καπως βαθιά ενσωματωμενη στον εγκέφαλο μου . Αυτό που έρχεται μαζί με την παράξενη ατμόσφαιρα είναι ο κίνδυνος να γελειοποιω συνεχώς τον εαυτό μου μπροστά από πολύ κόσμο οπότε δεν πρέπει να σας κάνει έκπληξη το ότι προτιμώ να μην φαινόμαι ή ακούγομαι.

Ο σκοπός αυτής της επεξήγησης είναι να τονίσω πόσο αγχωτικο έχει γίνει να με παρακολουθουν συνέχεια . Ματια με ακολουθούν παντού όπου κι αν πάω σε μαθήματα, στο μεσημεριανό, στην τουαλέτα με ακολούθησαν μέχρι και στην στάση μου στα Starbucks . Είναι το λιγότερο απόγοητευτικο να πω ότι την περισσοτερη ώρα αντιμετωπίζω αυτήν την ανεπιθυμητή προσοχή υπενθυμιζοντας συνεχώς τον εαυτό μου ότι δεν φταίνε οι άνθρωποι και οτι κάνουν αυτό που όλα τα ανθρώπινα όντα συνήθως κάνουν-δεν κοιτάζουν την δουλειά τους . Άμα ήμουν στη θέση τους μπορεί και εγώ να στοκαρα το κορίτσι που ήταν συνεχώς με το Bad Boy , ναι αυτό ακριβώς είπα στον εαυτό μου.

Μιλώντας για το bad boy...

Καθομαστε σε ένα τραπέζι στην καφετέρια και για πρώτη φορά δεν είναι το πιο κοντινό τραπέζι στους κάδους σκουπιδιών που βρώμανε σαπια φρούτα. Ο Κολ είχε απείλησει ένα γκρουπ από soccer players οι οποίοι εξαφανίστηκαν τόσο γρήγορα από το τραπέζι που ήταν σχεδόν κωμικό. Τώρα για ακόμη μια φορά το αίσθημα του να σε παρακολουθουν γίνεται όλο και πιο έντονο σε σημείο που με κάνει να γίνομαι παράνοικη λες και  ξέχασα να ντυθώ σήμερα το πρωί.

"Θα το φας αυτό?" Ρωτάει ο Κολ όσο κοιτάει το κομμάτι της πίτσας μου το οποίο ευχαρίστως σπρωχνω προς αυτόν.