Miss Nobody (PAST) #MNPAST #TOA2018 #KidlatAwards2018

LAST CHAPTER

Today is the day this is it. Tinulungan ako ni mommy mag empake ng dadalhin ko. Habang si kiya naman ay naglilitanya sa harapan ni daddy. Kesyo bakit di siya bigyan ng bakasyon. Napa iling na lang ako. So eto na nga at hinatid na nila ako sa airport. Sa huling pagkakataon ay nagpapa alala parin sa akin si mommy. Ang daming habilin. Ganun din si daddy. Habang si kuya ay nag palala ng bawal ako maki pag boyfriend, malayo siya di daw niya makilatis ng maigi kung sino man ang magkakagusto sa akin.

Tinawag na ang flight ko. Oras na para umalis ako. Bago pa man ako pumasok ay isang lingon ang ginawa ko sa kanila. Nakita kung malungkot sa mukha ng iiwan ko. Gusto kung bumalik at ipa cancel ang flight ko pero di maaari dahil para rin ito sa akin.

Tinatagan ko ang loob. Naglakad na ako papasok sa 4 kung saan ang ang flight ko papuntang Switzerland.

"Welcome to Caná Airline enjoy your flight ma'am" sabi ng steward na sumalubong sa amin.

Ngumiti lang ako. Umupo ba ako sa naka asign kung upuan. Ng komportable na ako ay tinawagan ko ang kaisa iang taong pinag kakatiwalaan ko si D. Mito.

"Hey. I have a favor!" Sabi ko.

"What is it Ms. Hajime?"

"Investigate the case of my friends while im not in Japan. I owe you a lot D. Mito"

"Ok I'll do it as soon as possible Ms. Hajime."

"Sayonara." Ibinaba ko na ang tawag. At kompotableng umupo at umidlip.

Months have been past...

I cut all my connection to my family. I'd never call them again. Alam kung pinaghahanap na ako nila. Madami ng bansa ang pinaglilipatan ko dahil sa pag sunod ko sa taong pumatay sa mga kaibigan ko. Hindo din nawawala ang pagiging gangster ko ngunit ito ay palihim lahat. Ikinukubli ko ang sarili ko sa likod ng maskarang gamit ko. Minsan din akong bumalik ng Japan para makipagkita sa taong ping kakatiwalaan ko. Ngunit nakaka abot sa magulang ko na naandito ako. Kaya umalis agad ako. Hanggang sa natagpuan ko ang sarili ko sa Pilipinas. Doon ako nanirahan ng matiwasay at gusto kung mag laylow muna. Sinubukan ko ring mag aral.

Pina ayos ko rin ang mga documents ko kay D. Mito para dito na ako mag aral. Dito sa Pilipinas ko natagpuan ang katahimikan. Gusto ko munang kalimutan ang nangyaribkahit panandalian lamang.

Its been two years that I stand on my own feet. Nagtrabaho ako para mabuhay ako. Naging assasin ako. At yung pinambayad nila sa akin ay inipon ko. Madami ding alas ang ginagamit ko. Walang alam ang pamilya ko sa ginagawa ko. Kaya heto ako ngayon. Gusto ko ng katahimakan at kapayapaan.

Nag apply din ako ng scholar sa papasukan. Kahit papaano ay mababawasan ang babayarin ko. Nagrerenta din ako s apartment para may matirhan. Dahil wala akung aasahan ay natoto din akong magluto at maglaba. Pati na rin sa mga gawaing bahay. Natutunan ko ring kumain ng pagkain ng mahihirap. Mas masarap pa nga ito sa mga kinakain ko nung nasa mansion pa ako nakatira.

Napailing na lang ako dahil sinasariwa ko ang kaganapang nangyari sa buhay ko makalipas ang dalawang taon.

❇❇❇ The End ❇❇❇

So this it guys natapos ko na ang Miss Nobody Past. Nagpapasalamat ako sa mga nagbasa at tumangkilik ng nakaraan sa buhay ni Akhira. Pero hindi pa ito nagtatapos dahil may kaunti akong idudugtong sa kwentong ito.

But wait bago ko isulat ito. Dapat ay nabasa niyo muna ang Miss Nobody Secret. Para alam niyo ang nangyari sa kasalukuyan at bago ang nakaraan.

Continuation of MNSECRET...

Naikwento ko na kay Evol ang nangyari sa nakaraan ko. Tiningnan ko siya. Wala man lang bahid ng pagtataka sa kanya.

"Hey, tulala ka na uy." Sabi ko kay Evol.

"Oh, sorry. Di ko lang kasi akalain na ganyan ang nangyari sa nakaraan mo. I hope na mabigyan ng hustisya ang nangyari sa mga kaibigan mo." Wika ni Evol.

"Na ah. Kailangan ko munang mag lielow dahil baka makahalata na yung pumatay sa kanila. Lagi ko kasi sinusundan ang grupong yun."

"Alam mo." Gulat na sabi ni Evol. "Nope di pa ako sure kung sila nga."

Napatigil ang pagkekwentuhan namin ng tumunog ang cp ko. "Wait sasagutin ko lang."

Tumango naman si Evol. Ipinagpatuloy na lang ni Evol ang paglilinis ng kalat nila. Hanggang sa napatigil siya dahil sa sigaw ni Akhi.

"WHAT!!"

Kaya dali dali siyang pumunta doon. Nakita niyang naka kuyom ang kamao ni Akhira at nakayuko. Nilapitan niya ito at niyakap. Doon na lang pala niya nalaman na umiiyak na pala ito.

Abangan niyo po ang karugtong na kwentong ito sa:

Miss Nobody (Revenge of a Secret)

Pero bago po niyo basahin yun ay dapat munang basahin ang

Miss Nobody Secret

Miss Nobody Past

Para mabigyan na ng hustisya ang kwento. So guys for more votes. Ipupublished ko ang MNRS.

Thanks for the support...

ImyourVee

Date Started: January 12, 2017
Date Finish: August 23, 2018

All right Reserved
Copyright 2018©