Sevgili Tanrım,
Merhaba yine ben
Sanırım uzun süredir sana olanları anlatmıyorum değil mi?
Bugün 11 yaşıma girdiğim ilk saliseler
Saat gece 12'yi az önce geçti
Pekala, Jae Noona ile yaşamaya başlayalı 5 sene oluyor
Bana çok iyi, anne şevkati ile bakıyor
Onun sayesinde küçüklüğümde yaşadığım zorlukları aşabiliyorum
Oh, sahi.. halen küçüğüm değil mi?
Tanrım, bana yardım etmen gerekiyor.
Hayatım güzel. Herşey iyi. Gittiğim psikiyatristte öyle.
Ama biliyorsun ki ona anlatmadığım şeyler var
Her gece Tanrı'm, her gece Jo yonghan'ın kafamdaki sesini dinliyorum
Bana o gün mutfaktta yaptığı gibi yapıyor.
Daha 6 yaşında kendi minik kollarıma bıraktığım izler ile zar zor yaşama tutunurken,
İyileşmek için çaba harcarken,
O bana yardımcı olmuyor.
Babam annemin katiliydi,
Benim, kolları arasında mutlu olduğum meleğime zarar veren katildi.
Babamı katleden ise bana yaptığı şeyin vicdan azabıydı.
Tanrı'm.
Benim katilim ise, ben miyim?
Min Yoongi öldü.
Onu ben öldürdüm.
Saat 12'yi geçeli bir kaç dakika oluyor.
Ben de annem ve babam gibi
Yanına, ait olduğum yere geliyorum
Çünkü kolları arasında mutlu olduğum meleğimi hissetmeye yeniden ihtiyacım var
Sevgili Tanrı'm
Bana iyi bak olur mu?
Sevgilerle
Jo Yonghan.
_
Merhaba Sevgili Okuyucum,
Evet bi final
Ben benin amk xprmfğrmfğmef
Bu saçma hikaye boyunca okuyup bana destek veren herkese teşekkür ederim
Sevgilerle,
İlay. Heudhwudheudh
