Ανάθεμα το καλοκαίρι που σε γνώρισα ✔

#58

Σπύρος Pov

Κοιτούσα τον γιο μου έχοντας ένα χαμόγελο στα χείλη μου.

Πόσο μου μοιάζει.

Ίδιος εγώ.

"Μπαμπά θα ξανά φύγεις;" με ρώτησε ο γιος μου και του έγνεψα αρνητικά. "Ήρθες για να μείνεις μαζί μας;"

Μαζί σου ναι γιε μου αλλά με την μάνα σου δεν ξέρω.

Με αυτό που μου έκανε με πλήγωσε.

Μου πήρε τον γιο μου μακριά.

Με άφησε να ζω σε ένα ψέμα.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος του κουδουνιού.

Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την πόρτα.

Είδα μια Ελίνα με δάκρυα να κυλούν από τα μάτια της και όταν είδε τον μικρό, φωτίστηκε το πρόσωπο της και εισέβαλε στο σπίτι και τον αγκάλιασε σφιχτά.

"Μωρό μου, αγάπη μου, γιε μου. Είσαι καλά. Δόξα τω Θεώ" είπε ενώ τον έσφιγγε.

"Ρεε μαμα είμαι μεγάλος για αγκαλιές" παραπονέθηκε και από το στόμα της βγήκε ένα πνιχτό γέλιο.

"Θα μας αφήσεις λίγο εμένα και την μάνα σου για να μιλήσουμε" μου έγνεψε θετικά και κατεύθυνση προς την κουζίνα.

Σηκώθηκε όρθια και άρχισε να με χτυπάει με τις γροθιές της στον στέρνο μου.

"Ξέρεις πόσο ανησύχησα όταν δεν τον βρήκα; Ξέρεις ότι έχασα όλα τα χρόνια της ζωής μου; Αν πάθενε κάτι θα πέθανα" μου είπε και έπεσε στα γόνατα της.

Την αγκάλιασα σφιχτά δίνοντας της ένα φιλί στο κούτελο.

"Ηρέμησε" είπα απαλά και εκείνη με αγριοκοίταξε.

"Τόσο εύκολο είναι ε," με ρώτησε ειρωνικά και ένιωσα τον θυμό να αρχίζει να ρέει μέσα μου.

"Μην νευριάζεις σε μένα γιατί κανονικά αυτός που θα πρέπει να νευριάζει εδώ πέρα είμαι εγώ" της φώναξα. "Εσύ και η Σια το σκεφτήκατε αυτό ε; Για να μου πάρετε τον γιο μου και να την μεγαλώσεις με αυτόν τον μαλάκα ε; Μπράβο σας" άρχισα να χτυπάω παλαμάκια.

"Είσαι ηλίθιος. Γιατί να το κάνω αυτό; Αφού ήμουν, είμαι και θα είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Αλλα εσύ φυσικά να πιστέψεις την Λυδία. Αυτή η σκροφα που ήταν κοπέλα σου και είπε τόσα ψέματα" μου είπε και έφυγε και έμεινα να την κοιτάζω σοκαρισμένος.

Η Λυδία;

Story by ~ ntani_ela