Ανάθεμα το καλοκαίρι που σε γνώρισα ✔

Επίλογος

Εδώ και μισή ώρα, η Λυδία βρίσκεται στο γραφείο του Πίπη μου.

Τι στο καλό θέλει εδώ;

Θυμωμένη άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα.

Εκείνη με κοίταξε γαμάτο μίσος.

"Μην με κοιτάς έτσι, γιατί εσύ ευθύνεσαι για ότι μας συνέβη" της είπα και με κοίταξε άγρια.

"Μου τα είπε όλα μωρό μου. Ότι εκείνη μου είπε ψέματα και ήρθε να μου ζητήσει συγγνώμη"

Έκανα μια έκφραση αηδίας.

"Δεν την δεχόμαστε. Για αυτό ουστ από 'δω!" της έκανα νόημα με το χέρι μου να φύγει.

Εκείνη σηκώθηκε όρθια και με πλησίασε απειλητικά.

"Μπαμπά, κάνε κάτι" είπε ο μικρός και ο μαντραχαλος έγνεψε θετικά.

*****

Μετά από 3 χρόνια.

Έκλεγα και ο Σπύρος, δίπλα μου με παρυγορούσε.

"Ο γιος μας, μεγάλωσε ολόκληρος άντρας έγινε" έλεγα μέσα από τα δάκρυα μου.

"Ηρέμησε αγάπη μου, πρώτη δημοτικού πάει"

"Μαμαααααα, μπαμπαααα ήρθε το σχολικό" φώναξε χαρούμενος ο μικρός μου.

Βγήκα τρέχοντας φωνάζοντας το όνομα του.

Εκείνος γύρισε και τον αγκάλιασα σφιχτά.

"Να προσέχεις μωρό μου, να φας όλο το κολατσιό σου" του είπα ενώ του έδινα πολλά φιλιά.

"Μαμά, φτάνει. Έχω γίνει ρεζίλι των σκυλιών. Θα με κοροϊδεύουν τα παιδιά μετά"

Α το γομαρι.

Ίδιος ο πατέρας του.

****

"Σταματά να φιλάς τον λαιμό μου! Δεν έχω όρεξη" γρύλισα αλλά εκείνος δεν έλεγε να καταλάβει.

Ανέβηκε πάνω μου και ένωσε τα χείλη μας.

Αναστέναξα βαριεστημένα και όταν ένιωσα το χέρι του μέσα από το εσώρουχο μου, βογγηξα.

Σε χρόνο μηδέν βγάλαμε τα ρούχα μας και βυθιστηκε μέσα μου.

Έμπαινε τόσο αργά που με έκανε να λιώνω.

"Είμαι ο πιο τυχερός άντρας, που έχω δίπλα μου εσένα. Μια γυναίκα, κόλαση που με ένα βλέμμα της με κάνει να τρελαίνομαι. Σ' αγαπώ μωρό μου. Παντρεψουμε"

Από τα μάτια μου κύλησαν δάκρυα και έγνεψα θετικά.

"Θέλω να σε παντρευτώ και να σου κάνω την ζωή σου κόλαση"

Story by ~ ntani_ela